Let's fight หรือจะไฝว้ ตอนที่ 11 เชียงรายรำลึก (1)

วันนี้ ผม เต๋า ต้น กับพี่กิต AR celeb สุดฮอต จะไปงานซี๊ดที่เชียงรายกันคับ ผมสะโหลสะเหลมาถึงสนามบินแต่เช้า แฟนๆกรูเข้ามาต้อนรับกัน แต่ผมไม่ไหวคับ ไม่มีแรงจะเอนเตอร์เทนพวกเค้าเลย ก็ช่วงนี้ผมโดนผีเผือกเข้าสิงซะจนผมโทรมไปหมดแล้ว เลยต้องบอกปัดแฟนๆไปว่าเรายังไม่ตื่น คุยไม่ได้

แต่ที่อุส่าห์รีบตื่นมาก็เสียเปล่า ก็ไฟล์นะสิ ดีเลย์สองชั่วโมง คุณพระ! ผมนี่เซ็งเลยครับ ระหว่างที่พวกเรานั่งแซ่วรอเวลา ไอ่เอ๋อซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามกะผมก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมา กดถ่ายอะไรก็ไม่รู้ หัวเราะคิ๊กคักเป็นเด็กอนุบาล แล้วก็อัพโหลดลงทวิต ไหนวะ! อะไรนักหนา ขอดูบ้างสิ แห่มมมมมมม เดี๋ยวนี้เค้าเป็นเจ้าพ่อเทคโนโลยี่ มี  Vine ใช้ก่อนกูอีกเว้ยยยยยย เจ้าตัวทำหน้าภูมิใจน่าดู ผมละหมั่นไส้จริงๆคับ

พอขึ้นเครื่องพ่อก็ยังไม่หยุด ถ่ายรูปอยู่นั่นแหละ ไอ้เด็กเสล่อ ทำตัวอย่างกะไม่เคยขึ้นเครื่องบิน โอ้ยยยย ละบอกให้นั่งติดกระจกก็ไม่นั่ง มาบอกให้คชานั่ง ให้คชาดูวิว  ละพ่อก็ยืดตัวมาถ่ายเมฆ ถ่ายอะไรของเค้า คือปีนขึ้นมานั่งตักกรูเลยมะ กูจะนอน! โว้ย!

งานซี๊ดมันแจ่มมากเลยคับ เจอพี่ๆเพื่อนๆศิลปินเต็มไปหมด ผมนี่อยากจะไปติ่งด้วยจะแย่ แต่ก็ต้องเก็บกิริยาคับ เอาแต่พองาม เดี๋ยวพี่กิตจะดุเอา พี่แกเหี้ยม5555

คอนสนุกมาก พวกผมก็ทั้งเต้นทั้งร้องเต็มที่จนจบงาน  เป็นประสบการณ์ที่ไม่รู้ลืมเลยจริงๆ

“วันนี้เยี่ยมมากเด็กๆ ฉลองกันหน่อยดีป่ะ ได้เบียร์ฟรีมาเป็นลัง555” พี่กิตเสนอ

“เฮ้ย เอาเลยพี่ เอาๆ ยันเช้าเลยนะพี่” คุณนายต้น แหมะ เห็นอย่างงี้แมร่งไม่อยากเชื่อว่าจะขี้เหล้ากะเค้าด้วย

“เฮ้ยพี่ ดีๆ กินเลยๆ “ เต๋าหน้างี้บานเชียว สงสัยอยากมาตั้งแต่บ่าย แต่โดนห้ามไว้อะดิ

“เอาเลยนะ เดี๋ยวผมจะนอนอะพี่ ง่วง” เด็กดีอย่างผมเคยกินที่ไหนละคับ ขอตัวนอนเอาแรงดีกว่า ช่วงนี้รู้สึกอดหลับอดนอนชอบกล

“เฮ้ยไรวะ อย่าคิดว่าจะได้นอนนะเฟ้ย จะเสียงดังกันทั้งคืนแหละ คอยดู” ต้นแย้ง

“เอ้า ก็เสียงดังไปสิ เปิดสองห้องไม่ใช่เหรอพี่” ผมหันหน้าไปถามพี่กิต

“เออดิ พี่กะต้น คชากะเต๋า พี่ให้เค้าเอาของเข้าไปเก็บให้แล้วเนี่ย” พี่กิตล้วงกระเป๋าหยิบคีย์การ์ดส่งให้พวกผม

“เฮ้ยพี่อ่ะ ผมจะนอนกะต้น “ ผมงี้รีบแย้งเลยคับ ใครจะไปยอมนอนกะไอ้ตัวอันตรายวะ

“ได้ไงวะ ห้องพวกกูจะกินเหล้าเสียงดังเว้ย มึงนอนกะat love มึงนะหล่ะดีแล้ว” ต้นโวยวาย

พ่องงงงงงงงง

“ทำไมกัวไรวะ ปกติก็เห็นนอนด้วยกันทุกรอบ หรือว่าจะ...........อะกึยๆๆกึ๊ยย ชงๆๆๆ”

 ต้นทำหน้าเจ้าเล่ห์ จะชงผมให้ได้ ให้ตายเหอะ สามปีผ่านไป ยังเหมือนเดิม เพราะมันแหละ ชงจนได้เรื่องจนผมเสียตัวจริงๆเลยเห็นม๊ะ

“โอ้ยยยยย เอ้อ เอามันไปกินเหล้านานๆเลยละกัน” ผมโบกมือส่งๆ ก้มหน้างุดกับโทรศัพท์ หน้าร้อนไปถึงหู

“เดี๋ยวให้เต๋าส่งชาเข้านอนก่อนดีไหมจ้ะ เอาแบบนุ่มๆนานๆให้ชาฝันหวานทั้งคืนเลยนะ”

 เต๋าทำเสียงหวาน เล่นกะต้นไปด้วยอีกคน

ต้นทำเสียงชงๆ เขย่ามือรัวๆ พี่กิตหัวเราะชอบใจ แต่ใครจะรู้ว่าไอ้เต๋าน่ะมันไม่ได้พูดเล่น

พอกลับถึงโรงแรม แฟนคลับก็มายืนรอ น่ารักจริงๆเลย แบกป้ายไฟมาเชียร์ละยังมารอส่งเสบียงอีก  ผมกับเต๋าก็แฟนเซอร์วิทกันเต็มที่ละคับ

“ปะชา ขึ้นห้อง”

ผมแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน ยืนพิรี้พิไร ถ่ายรูปอยู่กะแฟนคลับอยู่นานสองนาน ไอ้เต๋ากระสับกระส่ายกลัวไม่ได้กินเบียร์ หรือกลัวไม่ได้กินไรวะ ทำมาสะกิดผมยิกๆ

“เมิงก็ขึ้นไปสิวะ”

ผมทำเป็นเมินมันละตอนนี้ แฟนเซอร์วิสไปเรื่อยๆ ลากยาวไปเกือบ 20นาทีได้ ไม่ใช่อะไรหรอกนะคับ ก็ผมไม่อยากอยู่สองต่อสองกะมันนิ ผมกัวววววว >,<

พอขึ้นมาถึงห้อง ผมก็รีบเตรียมข้าวเตรียมของจะอาบน้ำนอน วันนี้เหนื่อยเต็มทีแล้ว

“ชาค้าบบบบบ”

“อะไรวะ”

“รอเต๋ากลับมาได้ป่ะ ไปกินแป๊ปเดียว”

“ก็ไปเดะ ใครห้ามวะ ละทำไมกูต้องรอ มึงนอนห้องนู้นเลยก็ได้นะ”

เต๋าเดินมาวาดแขนคล้องเอวผมจากด้านหลัง

“นอนคนเดียวไม่กลัวผีเหรอครับคุณคชา หื๊ม” พุดจบก็หอมแก้มผมฟอดใหญ่

ไอ้ห่าเอ้ยยยย ผีน่ะกูก็กลัว แต่กูกลัวผีผ้าห่มกะเมิงมากกว่า เต๋าเอ้ยยยย

“ก๊อก ก๊อก”

ก่อนที่เต๋าจะกลายร่างเป็นปลาหมึกมือยุ๊บยับ โชคดีที่มีระฆังมาช่วยซะก่อน เต๋าเลยจำใจปล่อยมือแล้วเดินไปเปิดประตูห้อง

“เฮ้ย จะแดกเบียร์ป่าววะ หรือจะแดกชาอย่างเดียว นี่กูกะพี่กิตรอนานละนะเว้ย” ไอ้ต้นยืนทำหน้าเซ็งๆหน้าประตู

“โห เสี้ยนไรขนาดนั้นวะต้น ไปแล้วๆ” เต๋าถอนหายใจแล้วเดินออกประตูไป

“แค๊ชช่าจ้ะ ยืม Husband แป๊ปนะจ้ะ ดึกๆจะเอามาส่ง5555” ต้นหัวเราะร่วนทำท่าชงอันเป็น signature ประจำตัว

Husband พ่องงงงงงงงง

ผมอาบน้ำเสร็จก็หลับยาว จนตีเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ผมก็เคลิ้มๆ ได้ยินเสียงคีย์การ์ด กะเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยเดินเข้ามา เสียงกุกกักเหมือน,มันทำอะไรในห้องน้ำ ก่อนเต๋าจะมุดเข้ามาในผ้าห่ม นอนซ้อนอยู่ข้างหลังผม

“ชาจ๋า นอนยางงงงง”

เสียงยานคางของเต๋ากระซิบถาม  หืมมมมมมมม เหม็นเหล้าหึ่งมาเชียวคับ

ผมแสร้งทำเป็นนอนตะแคงหันหลังหลับละคับตอนนี้ ขี้เกียจจะตอบ

“นอนแล้วเหรอค้าบบบบ หื้ม”

 แทนที่มันจะปล่อยให้ผมนอน ไอ้ปลาหมึกเผือกก็หอมฟอดเข้าที่แก้มผมจังๆ มือก็ก็ปัดป่ายยุ๊บยับลอดเข้าไปใต้เสื้อนอน บี้หน้าอกผมเล่นซะอย่างงั้น

ผมยังนอนนึ่ง กะว่าเดี๋ยวมันก็จะเลิกไปเองถ้าผมไม่ตอบสนอง แต่ที่ไหนได้ มันเอาไอ้เต๋าน้อยมาเสยไสร่องตูดผมซะงั้น คุณผู้อ่านค้าบบบบบ ไอ้หื่นจะบุกผมอีกแล้วววว

เต๋ายังคงจูบไซ้ที่หลังคอ และซอกคอผมไม่หยุด มือก็ป่าดป่ายไปทั้ว ผมรู้สึกถึงแผ่นอกเปลือยปล่าวของมันที่สัมผัสแนบแน่นกะแผ่นหลังของผม นี่มันคงใส่บอกเซอร์ตัวเดี๋ยวอีกเหมือนเคย ชุดนอนประจำมันล่ะครับ

เต๋างับหูผมเบาๆแล้วลมหายใจร้อนก็กระซิบข้างหูผม

“คชา คนหลับเค้าไม่นอนตัวเกรง  ใจเต้นแรงอย่างงี้หรอกนะหื้ม”

แว๊กกกกกกกกก มันรู้!

เอาวะ งานนี้กูไม่ยอมเสียเอกราชแน่ ผมพลิกตัวไปเผชิญหน้ากับมัน ยกมือปลาหมึกมันออกช้าๆ

“เอ่อ ต๋าวววววว เมิงไม่ไปนอนเตียงเมิงว๊ะ”

“ก็อยากนอนกะชา อยากกอดชาอ่ะ” ไอ้ขี้เมางอแง

“คือกูง่วงแล้วววว พรุ่งนี้ก็บินแต่เช้า นอนนะมึงนะ” ผมใช้ความอดทนสุดชีวิต สู้กะมือขาวๆที่ขยำสะโพกผมปอยๆ

“ชา เต๋าอยากอ่ะ ขอเต๋าสักทีนะ นะ”

 ไอ้หื่นไม่ฟังผมแล้วคับ โอบแขนขาวกอดผมแน่นทั้งตัว ถ้าผมไม่ทำอะไรสักอย่างได้เสียตัวอีกแน่ แต่โชคดีผมมีแผนสำรอง

“เอ่อต๋าวววว ใจเย็นๆนะ “

 ผมย้ายขึ้นไปนั่งทับบนตัวมัน อยู่เหนือกว่ามักได้เปรียมใช่มะ

“วันนี้ชาชาอยากออนท๊อปเหรอจ้ะ แหมมมม ละก็ไม่บอก”

 เด็กขี้เมาเสียงอู้อี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์ยิ้มพรายกลับมาให้ผม มือสองข้างก็จับสะโพกผมวนบดเบียดกะเต๋าน้อยที่ตอนนี้กลายร่างเป็นเต๋ายักษ์ตัวแข็งโป๊ก โอ้ยยยยย ใครช่วยกูที๊

“ตะ เต๋า เดี๋ยวสิ เดี๋ยว เอามือมานี่”

ผมรีบกู้สถานการณ์ด้วยการรวบมือทั้งสองข้างมันออก วางไว้เหนือหัว

“อะไรอะ วันนี้จะมีนนทนันท์เอนเตอร์เทนเมนต์เหรอจ้ะ โชว์ดีไม่มีชาร์จ”

 ไอ้เต๋าหัวเราะเอิ๊กๆ ยังๆ ยังไม่รู้ชะตากรรมนะมึง

ผมล้วงไปหยิบโลหะวาววับสีเงินใต้หมอนก่อนจะ...................

“ฉับ!”

“เอ้ย! ไรวะชา!” ไอ้เต๋าโวยวายสร่างเมาขึ้นมาทันที

“กุญแจมือมึงไง กูเห็นนะว่ามึงพกไว้ในเป้อ่ะ ไอ่วิปริต!”

“ชา ท่านคชาค้าบบบบ ปล่อยเต๋าทีนะ”

เต๋าดิ้นขลุกขลัก แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะผมไม่ใช่แค่ล๊อกมือมันติดกัน แต่ผมยังคล้องสายโซ่ไว้กะหัวเตียงด้วย

“มึงนอนอยู่นั่นละ เดี๋ยวเช้าๆจะปล่อย 5555”

ผมย้ายไปนอนอีกเตียงนึงแทน ปล่อยให้ไอ่ขี้เมามันโวยวายของมันไป

“คชาค้าบบบบบ ของเต๋าแข็งจนปวดหนึบแล้ววววว ปล่อยทีนะ ไม่ทำคชาแล้วก็ได้นะนะ” ยัง ยังไม่เงียบนะไอ่นี่

“ดีแล้ว ได้บทเรียนซะบ้าง จะได้เลิกมาหื่นกะกู”

ผมไม่สน เอาหูฟังมาใส่ล้มตัวลงนอน ปล่อยให้ไอ่เต๋าดิ้นทุรนทุรายโวยวายลั่น แล้วก็ผลอยหลับไป

ผมงัวเงียลุกขึ้นมาฉี่ตอนตีห้าเป็นปกติแบบที่ผมทำอยู่ทุกวัน  ทำธุระเสร็จแล้วเดินกลับมากำลังจะนอนต่อ ก็เหลือบไปเห็นเด็กฝรั่งน่าสงสารนอนหลับด้วยท่าประหลาดดูท่าจะไม่สบายตัวเอาซะเลย แขนถูกล๊อกซะแน่นติดหัวเตียง นอนเปลือยอกขาว ผ้าก็ไม่ได้ห่ม คงจะหนาวแย่ (ทำไมเมื่อคืนไม่ห่มผ้าให้มันหน่อยวะ เกิดลูกเค้าเป็นไรขึ้นมา  พ่อต๋อยเอาผมตาย)  แหมมมม  ผมก็ไม่ได้จะใจไม้ไส้ระกำกับเพื่อนรักขนาดนั้นหรอกคับ  อะ  ถอดกุญแจให้มันนอนสบายๆหน่อยละกัน ถือว่าสงสาร  ป่านนี้คงจะได้บทเรียนจำขึ้นใจไม่กล้ามาลามปามกะท่านคชาอีกแล้ว 5555555

ผมหยิบกุญแจมาไขข้อมือขาวๆออกเป็นอิสระทั้งสองข้าง กะลังจะเอื้อมมือไปหยิบผ้ามาห่มให้มัน อยู่ๆเต๋าก็เบิกตาโพลงอย่างกะในหนังผี ก่อนจะกอดรัดผมไว้จนแน่น

“แสบนักนะคชา จะเอาให้เดินไม่ได้เป็นเดือนเลยคอยดู”

อ่านแล้วก็ช่วยไปเมนต์ให้ทีนะ ในเด็กดี หรือเมนต์ในเล้าก็ได้ thxxxx

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44027.0
http://my.dek-d.com/moet192/writer/view.php?id=1239319
twitter @KachaSbabi