Friday, January 30, 2015

Let's fight ตอนที่ 26 New Year Countdown แบบ At Love


สวัสดีครับชาวอุดร วันนี้ผมกับเต๋ามาร้องเพลงมอบความบันเทิง แถม countdown พร้อมๆกันกับทุกคนที่นี่ครับ พี่พัดชากับพี่นัททิวก็มา แต่ที่เด็ดสุดคือ Twenty Townที่มากันครบวง พวกเราเฮฮากันน่าดู บรรยากาศเหมือนพี่แต๊กแกพาเด็กนักเรียนมาทัศนศึกษาอย่างไรอย่างนั้น

อากาศที่อุดรออกจะเย็นนิดหน่อย ผมเลยใส่เสื้อแขนยาวกับหมวกไหมพรม ซึ่งก็กำลังอุ่นพอดีละครับ แต่พอมาถึง ผมเห็นแฟนๆที่มารับเราที่สนามบินเค้าใส่กันแค่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น โอ้ ผมงี้นอยด์เลย นี่เค้าจะว่าคนกรุงเทพแต่งตัวเว่อร์ไปไหมนะ ผมน่ะ ยังไม่เท่าไหร่ แต่คุณชายเต๋านี่สิ พ่อมาแบบจัดเต็ม ใส่เสื้อกันหนาวตัวหนา ผูกผ้าพันคอฟูๆอย่างกะจะไปไล่จับหมีที่ขั้วโลกเหนือ คือพ่อจะเว่อร์ไปไหมครับ ผมละไม่เข้าใจเค้าเลย เฮ้อ

ถึงพวกเราจะทำตัวเหมือนเล่นเฮฮาไปวันๆ แต่พอถึงเวลาทำงาน เราก็จริงจังกันนะครับ พวกเพื่อนๆเซตเครื่องดนตรีกันว่องไว พอเสร็จ พวกเราก็ขมักเขม้นขึ้นไปรันทรู ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จแล้ว เย็นๆเลยได้ออกไปหาอาหารอีสานกินกัน โอ้ยยยย แซ่บอีหลีแท้ ที่สำคัญกินฟรีด้วยเด้อ มีคนเลี้ยง5555

กินข้าวเสร็จพวกเราก็กลับที่พัก งีบกันนิดหน่อยแล้วเตรียมตัวขึ้นเวที  ศิลปินมากันมากหน้าหลายตาเชียวครับ การที่ได้มาดูศิลปินอื่นๆแสดง มันถือเป็นกำไรจริงๆครับ เพราะผมได้เรียนรู้หลายๆอย่างเลย ทั้งเทคนิคการร้อง การแสดงสด และการโต้ตอบกับคนฟัง มันดีมาก...............  แต่ในขณะที่ผมกำลังตั้งใจศึกษาหาความรู้เพื่อการพัฒนาตัวเองไปสู่การเป็นศิลปินที่มีคุณภาพอยู่นั้น คุณเพื่อนนักร้องนักแสดงดาวรุ่งของผมก็มัวแต่ยุ่งส่องสาวอยู่นั้นล่ะ ผมนี่อยากจะเดินไปเขกกระบาลมันสักที ขึ้นไปร้องเพลงได้แล้วโว้ยยย ตามึงขึ้นเวทีแล้วเนี่ย ไอ้ขี้หลีเอ้ย

แต่ที่ผมอยากจะกระทืบมันสุดๆก็ตอนใกล้จะจบงานนี่ละครับ ก็ผมไม่รู้ว่าเค้าจะมีปล่อยลูกโป่งด้วยอ่ะ ผมกลัวลูกโป่งนิ! TTvTT พี่ทีมงานเค้าเอามายัดใส่มือให้ผมถืออ่ะ แล้วดูมัน แทนที่จะมาช่วยกัน รับเอาลูกโป่งไปถือให้ก็ยังดี มันดันทิ้งผมไว้แล้วไปยืนไกลโพ้นทะเลโน้นนนนน ไม่มาดูแลกันเลย มันน่าน้อยใจที่สุดเลยครับ นี่โมโหแล้วเนี่ย หื่ม!


Tao’s mind

กว่างานจะเลิกก็ตีหนึ่งกว่าเข้าไปแล้ว ตัวเล็กบ่นหิวๆ พวกพี่ๆทีมงานงี้รีบกุลีกูจอหามาม่าคัพมาประเคนให้เค้ากิน เป็นคนน่ารักก็ดีอย่างงี้เองนะครับ บ่นอะไรนิดหน่อยทุกคนก็รีบตามใจเลย ถ้าเป็นผมบ่นบ้างนะเหรอ พี่แต๊กแกคงบอกให้ผมไปหากินเอาเองนะแหละ ก็ผมมันรุ่นถึกทึนช่วยเหลือตัวเองได้นี่นา

“เฮ้ย เต๋า เดี๋ยวเจอกันที่ห้องนะเว้ย กับแกล้มพร้อม ไม่เช้าไม่เลิก “
เจมส์มาชวนผมไปเสียคนอีกละคับ แต่ผมงี้เต็มใจ๊เต็มใจ หึหึหึ สนุกละครับ เพื่อนกินเหล้าครบวงขนาดนี้
“เฮ้ย แต่มึงรีบไปเอาลูกน้อยไปเข้านอนให้เรียบร้อยก่อนนะเว้ย เดี๋ยวแม่งงอแงขึ้นมา มึงจะอดแดก”
เหว่ยเดินมากระซิบกับผมเบาๆ กลัว”ลูกน้อย”ของผมจะได้ยินนั่นหล่ะ เหว่ยกับคชาเป็นเพื่อนกันมาหลายปี เลยเข้าใจนิสัยไอ้ตุ่นปากเป็ดนี่เป็นอย่างดี นู้น ยืนปากยื่น สูดเส้นมาม่าอยู่นู้นน่ะครับ

พอผมกับคชาแฟนเซอร์วิสเสร็จ (ผมนี่ทำทุกอย่างตั้งแต่ให้ถ่ายรูป แจกลายเซ็น อวยพร ร้องเพลง คือถ้าแฟนๆเค้าไม่รักผม ผมก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วเนี่ย) ผมก็ชวนลูกตุ่นขึ้นห้อง (เจ้าตัวลาทุกคนแบบมึนๆ เอาถ้วยมาม่าแปะมือแฟนๆ ดูมันเหอะ แล้ว FC ก็หลงมันกันจังนะ รักมันมากกว่าผมอีกมั้ง นี่กุทำอะไรผิดขั้นตอนไปวะ แฟนคลับถึงไม่หลงขนาดมันเนี่ย)

“ชา เดี๋ยวเต๋าจะไปกินเหล้ากับพวก Twenty Town นะครับ
“เอ่อ กูรู้ละ แม่งตะโกนชวนกันเสียงดังขนาดนั้น”
เสียงงี้งอนมาเชียว คือผมจะได้ไปไหมเนี่ย
“...........แล้ว......ไปได้ไหม”
“ก็บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะไป ก็ไปสิ ไม่ได้ห้ามนิ”
โธ่พ่อคุณ ไปนั่งกอดเข่าหันหลังให้ผม สูดเส้นมาม่าอยู่ตรงมุมห้องนู้น พายุตั้งเค้ามานู้นละ
“เอางี้ กินมาม่าให้เสร็จ ไปอาบน้ำ เดี๋ยวเต๋ารอส่งชาเข้านอนก่อนแล้วค่อยไปเนอะ”
“........................อื่ม”

------------------------------------------------------15 นาที ผ่านไป-------------------------------------------------------------------------------

โห มาม่าถ้วยเดียว แม่งมึงยังแดกไม่เสร็จอีกเหรอวะ ก็ไอ้คุณนนทนันท์เล่นดูดมาม่าทีละเส้น จะละเลียดกินอะไรของมันนักหนา ผมงี้หยิบชุดนอนออกมาวางรอไว้ให้คุณชาย ผ้าห่มลูกน้อยที่พกมาจากบ้าน เข้าไปอาบน้ำ บีบยาสีฟันใส่แปรงวางรอไว้บนอ่างล้างหน้าให้ ออกมานั่งรอเป็นชาติ มันก็ยังกินไม่เสร็จ นี่เดี๋ยวต้องรอเค้าอาบน้ำอีก กูจะได้ไปกี่โมงวะ ผมงี้เดินวนไปมาเป็นหนูติดจั่นแล้วตอนนี้

“ชา อิ่มแล้วก็ไม่ต้องกินละ มา เอามาทิ้ง แล้วมาอาบน้ำนอนเร็ว”
“ไม่! กุยังไม่อิ่ม”
โหหหหหหห ไอ้ดื้อ! มาม่ามึงน่ะ มันทั้งอืดทั้งเย็นแล้วมั้งเฮ้ย
“ชาค๊าบบบ มันไม่อร่อยแล้วมั้ง เอาทิ้งเถ๊อะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ป๋าซื้อถ้วยใหม่ให้นะครับนะ”
“ไม่ กุยังไม่อิ่ม กุชอบกินมาม่าอืดๆ”
โอ้คุณคชา คุณหนูชอบกินมาม่าอืดตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอครับ คราวที่แล้วผมยังเห็นหม่าม๊าของคุณหนูต้องกลับไปต้มซองใหม่ให้อยู่เลย เพราะคุณหนูงอแงว่ามันเละ ไม่อร่อยไม่ใช่เหรอ แหมะ!

“ชาค้าบบบบ มันดึกแล้ว มะ ไม่กินละ มาอาบน้ำนอนดีกว่าป่ะ”
 ไม่ฟังละครับ ผมนี่เดินไปดึงถ้วยมาม่าออกจากมือแล้วเอาไปทิ้งถังขยะเลย
“มาทิ้งของกูทำไมวะ จะเร่งอะไรนักหนา กลัวไม่ได้ไปกินเหล้าหรือไง”
เสียงงี้แหลมปรี้ดมาเลย งานเข้าละครับ แทงหวยทำไมไม่ถูกงี้นะ
“อ้าว ก็คุยกันรู้เรื่องแล้วนิ ไหนบอกว่าไปได้ไงค้าบบบบ ห้องใกล้ๆนี่เอง นะนะ จุ๊บ!
กอดไอ้หนู จุ๊บแก้มไปทีนึง ปะเหลาะอ้อนขอออกไปกินเหล้า......เฮ้อ มองเห็นเห็นอนาคตตัวเองเลยครับ โดนคุมแจแน่ๆกู
“กลัวไม่ได้ไปแดกอะไรขนาดนั้นวะแม่ง”
“ไม่ ก็นี่มันดึกแล้ว ไปกินไวก็เลิกไว จะได้รีบกลับนอนกับชาเร็วๆไงครับ”
 มือล้วงเสื้อเข้าไปลูบแผ่นหลังเนียนๆนั่นสักทีสองที สงสัยเพราะเมื่อกี้กินเผ็ด ปากงี้เจ่อน่ารักเชียว น่าจูบชะมัด
“ปล่อยเลย ไม่ต้องมาทำหื่นใส่กู เมื่อกี้แม่งก็ทิ้งกูไว้ ไม่มาช่วยถือลูกโป่งให้กูล่ะ ก็รู้อยู่ว่ากูกลัว”
“ไม่ คือเมื่อกี้มันเดินไปขึ้นเวทีฝั่งนู้นไม่ทันไง แต่ก็เห็นพี่นัททิวกับพี่พัดชาอยู่ด้วยแล้วนิ ถ่ายรูปกันสนุกสนานเชียวหน่ะ หื้อ”
“ที่มาไม่ทันก็เพราะมัวแต่ทำตาหวานใส่สาวหลังเวทีอยู่นะสิ ไม่ใช่กูไม่เห็นนะโว้ย ไอ้เจ้าชู้ไก่แจ้”
ไก่แจ้ไก่งวงอะไรของมันอีกละครับ โอ้ย
“ไม่มีเลย สาวที่ไหน เอาอะไรมาพูด เพ้อเจ้อละ คชา”
“ตั้งหลายทีเหอะ จะเสียการเสียงานอยู่แล้ว แทนที่จะเตรียมตัวขึ้นเวที มัวแต่คุยกับสาวอยู่นะมึง”
“คชา คิดอะไรไปกันใหญ่แล้วครับ ไม่มีเลย ก็ทักทายปกติเหมือนที่ชาคุยกับพี่ใบเตยนั่นละ เต๋ายังไม่โกรธเลยเหอะ”
มือบี้ยอดอกเล็กๆเล่นไปด้วย สงสัยจะได้กดเด็กก่อนออกไปกินเหล้าละผม เอาหนักๆสักน้ำสองน้ำ แล้วจะได้ง่วงหลับไปเลย ไม่มารุงรังใส่ เฮ้อ
“อ้อ ยังสนกันอยู่เหรอ ยืนอยู่ตั้งไกลนู้นน่ะ ไม่ต้องมาใกล้กูเลยนะ”
 ปัดมือผมออกให้วุ่นเลยดูสิ
“ชาคับ ชาทั้งเหนื่อยทั้งง่วงแล้วนะสิ มา วันนี้ไม่ต้องอาบน้ำแล้วปะ นอนเลยไหม มาๆเดี๋ยวเต๋ากล่อม รักกันนะ”
ผมนี่หน้ามึนถอดเสื้อถอดผ้าให้เลยละครับตอนนี้ จัดสักดอกก็ดีเหมือนกัน ช้าหน่อยพวกนั้นคงรอได้แหละ
“ไม่ต้องมาหื่นใส่กูเลยนะ พอ ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย อย่ามาแตะเนื้อต้องตัวกูนะเว้ย!
มาทำเสียงเข้ม ตาถลึง ขู่ฟ่อๆเป็นงูจงอางใส่ผมแล้วครับตอนนี้
“ไม่แตะก็ได้ นี่ชาพูดไม่รู้เรื่องแล้ว อะ จะนอนไม่นอนก็ตามใจเลย”
โมโหแล้วครับ ความอดทนผมก็มีจำกัดนะเว้ย ผมนี่ยอมลงให้มันตลอดอ่ะ แต่นี่ชักจะเยอะไปละ
“เอ่อ พูดแล้วทำให้ได้นะ อย่าให้กูเห็นมึงมาโดนตัวกูอีกเชียว แม่ง!
“เอ่อ ตัวเองอย่าเผลอมาจับเต๋าก่อนก็แล้วกัน! ให้มันรู้ไปสิโว้ย”

หื้มมมม ไอ้ดื้อ คือตัวเองเหนื่อยแล้วมาพาลใส่คนอื่นตลอดอ่ะ หม่าม๊าเลี้ยงกันมาตามใจเกินไปแล้วไหม ทำตัวพูดไม่รู้เรื่องอย่างกับเด็กหกขวบ ผมนี่ซัดเหล้าไปหงุดหงิดไป
“เป็นเหี้ยอะไรมาครับคุณเต๋า กว่าจะมาได้นะมึง มัวแต่ทำอะไรอยู่วะ”
ดิวสุดหล่อถาม
“ทะเลาะกับคชาอยู่นะสิ มันไม่ยอมให้กูมาอ่ะ”
 ผมตอบแบบเซ็งๆ
“พ่อมึงละ จะมากินเหล้ายังต้องขอ พวกมึงเป็นแฟนกันเหรอวะ555555555555”
เอ่อครับ หัวเราะกันเข้าไป ไม่ใช่แฟนหรอกครับ นั่นนะเมียล้นเกล้าล้นกระหม่อมกูเลยเนี่ย เฮ้อ!

กว่าผมจะกลับเข้าห้องมาก็เกือบเช้าแล้ว คชานอนคุ้ดคู้อยู่ใต้ผ้าห่มนอนอุ่นดูน่าสบาย ผมถอดเสื้อผ้าออกจนเหลือแต่บ๊อกเซอร์เตรียมตัวจะเข้านอนบ้าง แต่จะนอนเตียงไหนดีละครับ ผมลองยกผ้าห่มขึ้นชั่งใจว่าถ้าขึ้นไปนอนเตียงเดียวกับคชา พ่อคุณเค้าจะวีนแตกใส่ผมไหม แต่แหมมม เตียงนี้มีเด็กอุ่นๆนุ่มๆหอมๆให้กอดอยู่ทั้งคน จะให้แยกไปนอนอีกเตียงที่สุดแสนจะจืดชืดหนาวเย็นข้างๆก็กะไรอยู่

“อื้มมมม เต๋า กลับมาแล้วเหรอ”
คชาม้วนตัวเข้ามาหา รั้งคอผมลงไปกอดเฉย สงสัยคงจะละเมอลืมตัวไปนั่นล่ะว่าตัวเองกำลังโกรธอยู่ แต่กอดมาผมก็ไม่ขัดศรัทธาเค้าหรอกครับ หน้าด้านไว้ก่อนล่ะ
“กลับมาแล้วครับ”
ผมตีเนียนมอบจุมพิตลงบนริบฝีปากสีชมพูนุ่มเสียสองสามที แล้วเบียดลิ้นแทรกเข้าไปชิมรสหวานในโพรงปากอุ่น

“อื้อ!
พอเงยหน้าขึ้นมาก็ประทะกับสายตาเหี้ยมจ้องหน้าผมเขม็ง ผมงี้เก็บลิ้นตัวเองคืนแทบไม่ทัน ดีนะไอ้เด็กเป็ดมันไม่กัดลิ้นผมขาดซะก่อน
“มึงจะทำไร กูยังไม่ลืมนะเว้ยไอ้ขี้เมา”
อ้าว นึกว่าหายโกรธแล้ว ไม่เป็นไร ค่อยๆตะล่อม
“โธ่ อะไรจ้ะ ขี้งอนจังเล้ย โอ๋ๆ”
ผมเอาน้ำเย็นเข้าลูบ ไม่ใช่แค่น้ำเย็นหรอก มือผมก็ลูบๆผิวเนียนๆใต้ชุดนอนลายเป็ดน่ารักนั่นด้วย FC คนไหนซื้อมาให้เค้าก็ไม่รู้ แต่คชาใส่ขึ้นชะมัดเลยครับ  อยากให้มาเห็นจริงๆ
“ไม่ต้องมายุ่งกะกูเลยนะไอ้หื่น เรื่องอะไรมาจับตัวกู กูยังไม่อนุญาตเลย ปล่อยยยย”
คชาปัดมือปลาหมึกของผมเป็นพัลวัน
“อะไร ชามากอดเต๋าก่อน ชานั่นแหละเริ่ม รับผิดชอบด้วยสิ”
คชาทำหน้าเหรอหรา คงกำลังสับสนว่าเข้ามากอดผมก่อนจริงหรือเปล่า
“อะไรเล่า กูไม่รู้ตัว ไม่นับสิวะ”
ผมยังคงตีมึนต่อไป                                                                                      
“ไม่รู้แหละ นี่ยึดตามเนื้อเพลง ที่ร้องกันบนเวทีหน่ะ จำได้ไหม”
“-???-
“ถ้าถูกลวนลาม................”
o_o
“ขึ้นคล่อมทันที!

O_______O



No comments:

Post a Comment