Let's fight ตอนที่ 25 มนต์รักที่เมืองกาญ

“ชา จะกลับห้องได้รึยัง ดึกแล้วนะ”

ครับ เสียงพ่อทูนหัวผมเองครับ มายืนพิงกำแพง ทำหน้าบูดหน้างอ รอผมให้กลับไปที่บ้านพักของเราด้วยกัน ส่วนผมนะเหรอ นอนเกลือกกลิ้งทำหูทวนลม ดูหนังซอมบี้แห่งชาติสุดโปรดอยู่กับเฟรมน้องรัก

“เฮ้ย พี่เต๋ามาตามแล้ว”

เฟรมสะกิดเบาๆ

“เอ่ออออ เดี๋ยวหน่า ให้มันรอแป๊ป กำลังจะแดกกันเลือดสาดละเนี่ย”

ผมกระซิบบอกเฟรมที่ตอนนี้นอนหันหลังสุมหัวกับผมดูหนังในจอโทรศัพท์เครื่องน้อย

“ชา กูได้ยิน”

เชี่ย! เสียงไอ้เต๋างี้เย็นยะเยือกมาเชียว มึงจำเป็นต้องไซโคกูขนาดนี้ไหม พ่อเอ้ย

“แป๊ปนะค๊าบบบบ กะลังดูน้อง Beth อยู่นะ”

“ตอนนี้ดูแล้วนิ มึงบอกกูเองว่าน้อง Beth ตาย จำได้ไหม”

เฟรมส่งสายตายิ้มแหยๆมาทางผม อ่านความหมายได้ว่า เหี้ย มึงไปเห๊อะ อย่ามาทะเลาะกันในห้องตูเล้ยยยย

“แต่โซ่ยังไม่กลับมาเลย กูกัวเฟรมเหงาอ่ะ อีกแป๊ปก็จบละนะ รอก่อน นะๆ” อ้อนเท่านั้นครับ ที่ครองโลก

เต๋าถอนหายใจแล้วจ่อมตัวนั่งลงบนเก้าอี้ ควักโทรศัพท์ในกระเป๋าออกมาเล่นฆ่าเวลาไปพลาง

ผมเลยหันกลับไปทำตัวคิ๊กคั๊กกรี๊ดกร้าดเป็นติ่งน้อง Beth กับเฟรมต่อ .........จนหนังจบนั่นล่ะ โซ่ก็ยังไม่กลับมา

“โซ่คงจะอยู่กะพ่อแม่มันแหละ ไม่รู้คืนนี้จะกลับมารึป่าว ไปจู๋จี๋กันเหอะป่ะ พี่เต๋ามันรอนานแล้ว เดี๋ยวมันแม่งมาวีนแตกเอากะผม”

“จู๋จี๋พ่อง ไม่มี๊ ไม่มี”

ปฏิเสธไปก่อนละครับ เรื่องอะไรจะยอมรับ ไม่ใช่อะไรหรอก กูเขิน สถานะก็ยังคลุมเครืออยู่เลย ว่าพวกผมคบกันในฐานะไหนกันแน่  ก็เรายังไม่เคยได้ตกลงกันเป็นจริงเป็นจังสักที

เฟรมขับไสไล่ส่งผมลงจากเตียง พอเต๋าเห็นก็รีบลุกขึ้นมายืนรอหน้าประตูเลยครับ คือจะรีบไปไหนวะ บ้านพักก็ติดกันแค่เนี้ย

ผมสองคนเลยร่ำลาน้องแล้วเดินออกมาข้างนอก อู้ อากาศตอนกลางคืนแอบเย็นนิดๆนะเนี่ย ระหว่างที่ผมเดินถูแขนตัวเองแก้หนาวอยู่นั้น เต๋าก็เดินเลี้ยวไปอีกทางหนึ่ง เอ๊ะ แล้วเต๋ามันจะไปไหนของมันอ่ะ

“ต๋าวววววว บ้านอยู่นี่ จะไปไหนอ่ะ”

“จะพาไปเดินเล่น อยู่กรุงเทพไม่ค่อยได้มีโอกาศอย่างงี้ไม่ใช่เหรอ”

“อ้าว ไหนบอกดึกแล้ว จะให้รีบไปนอน”

“เอ้....ชานี่ หื่นว่ะ เอ่ะอ่ะ จะชวนขึ้นเตียงอย่างเดียวเลย กิ้วๆ อยากเล่นกับเต๋าน้อยเหรอจ๊ะ”

“ไอ้บ้า! มึงสิหื่น”

ผมนี่กระฟัดกระเฟียดใหญ่แล้ว มันหาว่าผมหื่นอ๊ะ!! คราวที่แล้วก็ล่อผมไปซะหลายยก เดินขาก่างจนหม่าม๊าถามเลยว่าไปทำอะไรมา ฮือออออ

เต๋ายื่นมือมาจูงแขนผม แล้วหันมายิ้มหน้าหล่อให้

“เอาหน่า ก็โรแมนติกกันบ้างสิ นะ At loveนะ”

เออๆ เอาเลยครับ เอาที่พี่สบายใจเลย หวีดหวานให้เต็มทีเลย กูนี่เขินจมูกบานแล้ว

เดินตามเต๋ามาได้สักพักก็มาถึงทางลาดริมแม่น้ำ เต๋าดึงมือผมให้นั่งลงบนพื้นหญ้านุ่มๆ

“ต๋าววววว ยุงมันจะกัดไหมอ่ะ”

“ ชา ยุงที่ไหนเค้าวางไข่น้ำไหลกัน ไม่ได้รู้เรื่องเล้ย เด็กกรุงเทพเนี่ย”

มึงมีเพื่อนเป็นยุงรึไงวะ งั้นบอกมันที ให้เลิกมาบินงิ๊งๆที่ข้างหูกูเนี่ย มันไม่วางไข่แต่ก็มาเที่ยวเล่นแถวนี้ได้นิ ชิ๊ แต่ผมจะไม่บ่นหรอกครับ ก็ตามใจให้พ่อพระเอกเค้าได้โรแมนติกทำมิวสิกหน่อย ไหนๆก็ได้มาค้างด้วยกันทั้งที

“แล้ว ให้มาทำอะไรอ่ะ มืดขนาดนี้ วิวอะไรก็ไม่เห็นสักกะหน่อย”

“มากลางคืนก็ต้องดูดาวสิครับ อยู่ในเมืองแสงไฟมันเยอะ ไม่ได้เห็นชัดอย่างงี้หรอกนะ สวยไหม”

ผมมองขึ้นไปบนท้องฟ้า สวยจริงๆด้วย ท้องฟ้ามืดมิด ที่แต่งแต้มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับเป็นล้านๆดวง เวลาอยู่บ้านไม่เคยได้เห็นอย่างงี้จริงๆนั่นล่ะ

“นั่นไง ดาวเหนือ รู้จักไหม” เต๋ายกมือชี้ขึ้นไปที่ดวงดาวที่สว่างไสวที่สุดบนท้องฟ้า

“รู้จักดิ บ้านเกิด Saint Seiya ใช่ปะ”

“เกรียนละคชา เอ้ออออ”

“55555555”

“ตอนอยู่ออสเตเรียไม่ได้เห็นหรอกนะ จะบอกให้”

“จริงเหรอ ทำไมอ่ะ”

“ก็มันอยู่ซีกโลกทางใต้นิ ดาวอยู่ทางเหนือ ลูกโลกบัง มองไม่เห็น”

“ไม่จริงอ่ะ เต๋าโม้”

“จริงดิ จะโม้ทำไม”
ว่าแล้วเต๋าก็สาธยายโน้นนี่ให้ฟัง ผมก็ได้แต่ผงกหัวหงึกๆ ไหนใครบอกมันพูดไม่เก่ง เห็นพอเริ่มพูดทีไร ก็ต่อยหอยทุกทีอะครับ ผมก็ฟังไป พยักหัวไป ชักอยากให้เต๋าพาไปทัวร์ออสเตรเรียแบบส่วนตัวแล้วสิ คราวที่แล้วไปก็มีแฟนๆเพื่อนๆและฝูงทีมงานตามไปเป็นพรวน เลยไม่ค่อยได้เห็นอะไรเท่าไหร่ หาวันหยุดหนีไปด้วยกันสักอาทิตยดีไหมนะ

“วิ๊วววววววว”

อู้ยยยย ลมพัดมาที ผมนี่ขนลุกเลย หนาวนะเนี่ย ผมมือขึ้นมาถูๆแขนตัวเองให้อุ่นขึ้น เห็นว่าไปแค่บ้านพักของเฟรม เลยมาทั้งชุดหม้อฮ่อมนั่นแหละ ถ้ารู้ว่าจะต้องออกมานานขนาดนี้  รู้งี้เอาเสื้อกันหนาวออกมาด้วยก็ดีอ่ะ

“อ้าว หนาวเหรอชา”

“อืม เย็นๆอ่ะ”

เต๋าขยับเข้ามานั่งซ้อนหลังผมแล้วโอบรัดผมทั้งตัวเข้ามาพึงแนบกับอกอุ่นๆของตัวเอง

“อื้อออ ต๋าววว เดี๋ยวใครมาเห็น”

“ใครเค้าจะมา ดึกขนาดนี้แล้ว นู้นๆ ดูหิ่งห้อย”

“หิ่งหอยไหน หลอกกูอย่างกะหลอกเด็ก”

“55555 อ้าวเหรอ ไม่เห็นเหรอ งั้นขอหอมแก้มเด็กดื้อหน่อย ฟ๊อดดด”

“อึ้ย เต๋าอ่ะ อย่าดิ๊”

 ผมยกขึ้นมาลูบแก้มปอยๆ ชอบหาเรื่องลวนลามผมอยู่เรื่อยเลยครับ มันน่ะ

“อะไร ทีเมื่อกี้นอนดูหนัง หน้านี่จะชนกะเฟรมอยู่แล้ว ทีกับเต๋ามาทำหวงตัว เล่นงุ้งงิ้งกับเฟรมกันทั้งวันเลย กูเห็นนะโว้ย”

นั่น โรคนอยด์แดกมาอีกละ เมนส์มันจะมารึไงวะ หงุดหงิดงุ้งงิ้งเป็นหมีกินผึ้งเชียว  มิน่า เห็นมันมองตามผมท้างงวัน ไม่พอแหย่ผมด้วย หนักๆเข้าถึงขั้นเดินมาแย่งลูกค้าร้านก๋วยเตี๋ยวผมหน้าตาเฉย

“โห่ เต๋า ไม่มีใครเค้าวิปริตมาไล่ลวนลามผู้ชายอย่างเอ็งหรอกเว้ยเอ้ย ปล่อยน้องเค้าไปเส้นทางปกติเห๊อะ อย่าให้มาแต๋วแตกแดกถั่วดำเหมือนมึงเลย”

“หืม ชาอ่ะ  ไม่ได้รู้อะไรกะเค้าเล้ย น่ารักซะขนาดนี้ ใครจะอดใจไหว ดูแก้มสิ ป่องเชียว ขนาดมองจากข้างหลังยังเห็นฟูล้นออกมาเป็นก้อนๆเลยเนี่ย ฟ๊อด”

น่านนนน ขโมยหอมกูอีกแล้วมึง

“พุงก็กลมๆ นุ่มๆ”

เอ่อๆ จิ้มๆหยิกๆเข้าไป

“ละดูหลังสิ หนาปึกอย่างกะหลังหมู ตัวหนากว่าเต๋าแล้วเนี่ย ไอ้หมูอ้วนเอ้ยยยยย”

โอ้ย ไม่พอยังจะมาบีบลอนไขมันที่หลัง เอ๊ย! แนวกล้ามเนื้อหลังอันแข็งแกร่งของผม แล้วมาเรียกกูว่าหมูอีกนะแม่ง! ผมงี้ผลักมันล้มไปกับพื้นหญ้าแล้วโถมตัวเองกระแทกลงไปตาม

“โอ้ย!ไอ้หมูทับ ซี่โครงหักหมดแล้ววว ช่วยด้วย”

“นี่แน๊ะๆ กูพญาช้างโว้ย หมูเหม๋ออะไร ไอ้เหมียวหน้าวอกเอ้ย” เอ๊ะ ช้างมันใหญ่กว่าหมูอีกนิ

เต๋าตวัดขาขึ้นรัดตัวผมแล้วจับผมผลิกคว่ำลงข้างล่าง ผมเสียท่ามันซะแล้ว ฮื่ออออ

“หื๊มมมมมม จะเหมียว หรือจะวอกเลือกเอาสักตัวสิครับ วอกที่ไหนจะหล่อขนาดนี้ ห๊า”

“โธ่เอ้ย ไอ้แมวหลงตัวเอง” ผมนี่ตะกุยหน้ามันรัวๆเลย

“ไอ้ดื้อ ไอ้ดื๊ออออ หยุดๆ เดี๋ยวจะโดน!”

เต๋ารวมข้อมือผมทั้งสองข้างแล้วจับตรึงไว้เหนือหัว ก่อนจะกดปากนุ่มลงมาประกบจูบผม

“จุ๊บ! นี่แนะ จะทำโรแมนติกสักหน่อย ทำเสียเรื่องหมดเลยไอ้อ้วนเอ้ย”

“ไอ้เผือก เอะอะก็อ้วน ไม่ต้องมากอดกูเลยนะ เดี๋ยวกูลดแล้วก็ได้ บ่นจริง ฮื่อ!”

“โอ๋ๆๆ ล้อเล่นนะครับ ไม่ต้องลดหรอก อย่างงี้น่ารักน่าฟัดจะตาย ฟ๊อด”

เอ่อๆ หอมกูหนักๆให้หนำใจเลยมึง กูงอนมาก บอกเลย (เบะปากเป็นเป็ดแล้ว)

“จะอ้วนจะผอมก็รักนะครับ รู้ไหม หื้ม”

โอ้ยยยย ละนี่ไม่ต้องมาทำตาวิ้งๆมีความหมายใส่กูได้หม้ายยย กูเขิน เหี้ยเอ้ย

เต๋าก้มลงประกบปากจูบผมอีกครั้ง ฟันขาวงับริมฝีปากของผมเบาๆ จูบนุ่มละมุนละไมจนผมเผลออ้ารับลิ้นอุ่นเข้ามาเล่นซุกซนในโพรงปาก กลิ่นหอมเย็นของดอกไม้สีขาวที่บานสวยอวดพระจันทร์ยามค่ำคืนโชยมาแตะปลายจมูกผม แต่ตอนนี้กลิ่นเดียวที่มอมเมาผมอยู่คือกลิ่นหอมอ่อนๆจากคนตัวโตที่ทาบทับผมอยู่ต่างหาก

“รักนะ รู้ไหมเด็กอ้วน”

เต๋าจะรู้ไหมนะ ว่าท่ามกลางดวงดาวนับล้านดวง ในสายตาผมแล้ว ไม่มีดาวดวงไหนที่เปร่งประกายสุกใสเท่าดวงดาวในดวงตาของเต๋าหรอก ตาคู่สวยนี้ กลิ่นหอมของตัวโต ความอบอุ่นจากอ้อมกอดและน้ำหนักตัวที่ทาบทับผมไว้ ทำเอาผมลืมสิ้นถึงสิ่งต่างๆรอบตัว เพราะสมองของผมรับรู้ได้แค่การมีอยู่ของเต๋าคนนี้คนเดียวเท่านั้นแหละ

เต๋าก้มลงคลอเคลียเขี่ยจมูกโด่งๆเข้ากับปลายจมูกเย็นของผม ริมฝีปากอุ่นประทับจูบบนหน้าผาก แก้ม แล้ววนกลับมาถึงริมฝีปากสีแดงเจ่อของผมอีกครั้ง เต๋าดูดดุน ตวัดรัดเกี่ยวลิ้นของผมเล่นจนผมเผลอครางอู้ เผลอไผลเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบหอมหวานที่เต๋ามอบให้

“ตะ ต๋าววว กลับห้องกันนะ”

ผมเอ่ยปากชวนเต๋าด้วยเสียงที่ทั้งแหบทั้งสั่น จนตัวเองยังตกใจ

“ครับ”

คำตอบรับเพียงคำเดียวเบาๆพร้อมกับรอยยิ้มหวานกว้างกลับมาให้ผม

เต๋าลุกขึ้นยืนเหยียดตัวสูง หัวกลมๆหยอยๆบังดวงจันทร์เสียมิด เค้ายื่นมือให้ผมจับ แล้วฉุดผมลุกขึ้นตาม

“อึ๊บ!หนักจังเลยอ้วนจ๋า โอ้ยยยยย ไหล่จะหลุดแล้ว!”

“บ่นจริงไอ้แก่ เดี๋ยวนวดให้ก็ได้”

“555ดีมากไอ้หนู”

เต๋าเดินนำหน้า พาผมกลับบ้านพักของเรา คนข้างหน้าผมดูผอมบางลงกว่าเดิมจนน่าใจหาย

“เต๋านั่นแหละ ผอมเกินไป ดู กางเกงจะหลุดอยู่แล้ว”

“อื้ม ก็มันยุ่ง ไม่ค่อยได้กินนิ เดี๋ยวพรุ่งนี้กลับไปก็ต้องออกกองต่อเลย เหนื่อยชะมัด”

“โอ๋ๆ เดี๋ยวถึงห้องแล้วจะนวดให้นานๆเอาแบบพิเศษๆเลยนะครับ”

“ขอบคุณครับ”

ไอ้เด็กหน้าวอกหันมายิ้มกว้างกับผมจนตาหยี๋

เต๋าไขประตูบ้านพัก แล้วกดเปิดสวิตท์ไฟ บ้านหลังน้อยของเราอยู่ถัดมาจากบ้านของเฟรมกับโซ่ ข้างในแบ่งเป็นห้องนอนกับห้องน้ำ มีเตียงเดี่ยวเล็กๆสองเตียง (ซึ่งไม่รู้ว่าเราสองคนจะยัดลงไปได้ไหม  แต่ยังไงซะ ผมกับเต๋าก็จะนอนยัดกันอยู่ดีนั่นแหละ ก็ผมไม่อยากนอนคนเดียวนี่นา กลัวผี) ถัดไปมีชุดโซฟากับโต๊ะเล็กๆเอาไว้ให้นั่งดูทีวี

“เต๋าไปอาบน้ำก่อนเลยนะ เดี๋ยวชาค่อยอาบต่อ”

เต๋าหันมายิ้มกรุ้มกริ่ม พูดทำหน้าเจ้าเล่ห์

“อาบด้วยกันเลยไหมครับ จะได้ไม่เสียเวลา”

“เอ่อ ไม่เป็นไรครับพี่ครับ กูเกรงใจ เอาเลยมึง”

กรูรู้นะว่าเมิงคิดอะไร ไอ้หื่น กรูไม่หลวมตัวเข้าไปด้วยหรอกโว้ย เข็ดแล้ว!

พอผมอาบน้ำเสร็จ ก็ถูกเรียกใช้บริการนวดจากคุณลูกค้ากิติมาศักดิ์ทันที ห้องถูกปิดไฟจนมืด เหลือแต่แสงสว่างโร่จากจอทีวีที่แขวนไว้บนผนัง

บนเตียง คุณลูกค้าเต๋าใส่บ๊อกเซ่อร์ตัวเดียว นอนหนุนหมอน ทำหน้าเซ็งๆ ดูทีวีรอผมอยู่

“ช้าโครต จะนวดไม่นวด!”

“นวดค้าบบบบ”

แหม ช้าหน่อยนี่รอไม่ได้เลยนะ ก็รู้อยู่ว่าผมอาบน้ำช้า

ผมคลานขึ้นเตียงไปนั่งทับบนหลังเต๋า แล้วเริ่มนวดบ่ากับหลังแข็งๆ เส้นงี้ตึงเชียว แหมะ ไม่อยากจะคุย เดี๋ยวนี้ผมเริ่มเก่งแล้วนะ จับเส้นเป็นด้วย เต๋าสอน ก็ดูสิ นวดดีจนเต๋าเริ่มเคลิ้ม จะหลับแหล่ไม่หลับแหล่อยู่แล้ว คงเหนื่อยด้วยแหละ

พอนวดด้านหลังจนเสร็จ ผมก็บอกให้เต๋าพลิกหงาย นวดด้านหน้าบ้าง ผมกดนวดลงบนนิ้วเท้า หน้าเท้า แล้วไล่สูงขึ้นมาตามท่อนขาด้านบน เต๋าครางอื้อเล็กน้อย คงจะสบายตัว กะว่าเดี๋ยวจะนวดกล่อมจนพ่อคุณเค้าผลอยหลับไปเลย จะได้ไม่ต้องมาทำตัวซุกซนใส่ผม

พอเสร็จจากขาท่อนล่าง ผมก็ย้ายขึ้นมานวดหน้าขาทั้งสองข้าง ผมนวดไป เต๋าก็เอื้อมมือมาลูบแขนผมเล่นไป ชวนสยิวดีชะมัด

“อีหนูจ๋า......”

“เอ่อ จ๋า......”

“ไหนๆก็นวดให้แล้ว......”

“........................”

“ป๋าขอนาบด้วยได้ไหมจ้ะ”

“..................=_=”

“นวดกะปู๋ให้ป๋าด้วยนะ  เดี๋ยวป๋าทิปให้หนักๆเลย ”

คือ สรุปยังไงกูก็หนีมึงไม่พ้นใช่ไหม คืนนี้    ถ้ามึงจะใช้กรูครบขนาดนี้ มาติดเบอร์แล้วให้กูไปนั่งในตู้กระจกด้วยเลยไหมละ