Let's fight ตอนที่ 22 นนทนันท์ เอนเตอร์เทนเม้นท์ (NC)

“ชาใช้ปากให้เต๋าได้ไหมละ”

 “...........O_O.............”

“ว่าไง ได้ไหม”

เต๋าขยับมานั่งข้างหน้าผม มือขาวเชยปลายคางผมขึ้นมองหน้า อ้อ ผมนะเหรอครับ สมองกำลังประมวลผล เอ๋อแดกไปแล้วเรียบร้อย

“คะ คืออออออ เปลี่ยนเป็นนวดแทนได้ไหม ซูปเปอร์สเปเชียลสามชั่วโมงเลยอะ มีช่วงโปรโมชั่น แถมน้ำมันหอมระเหยด้วยเอ้า”

เต๋าถอนหายใจเอือกใหญ่ ละมือลงจากปลายคางของผม

“ดูสิ แค่นี้ยังทำให้ไม่ได้เลย บางทีเต๋าก็เหนื่อยนะ ทุ่มเทอยู่ฝ่ายเดียว สำหรับชา เต๋ามันก็แค่ตัวเลือกตัวนึงใช่ไหม “

ตัวเลือกพ่อง นี่กูก็ยอมให้มึงสะกำกูซะยับขนาดนี้ ยังจะมาตักพ้อนะ สัดเอ้ย

“โอ้ย ก็กูไม่เคยทำนิ กูทำไม่เป็นอ่ะ แล้วมันแบบ อึ้ยยย”

“ละคิดว่ากูเคยทำให้ใครรึไงวะ กูก็แม่งทำให้มึงคนแรกนี่แหละ ก็เพราะอยากให้มีความสุขไม่ใช่รึไง”

ฮืออออ เต๋าขึ้นเสียงอีกแล้ว น่ากัวชะมัด

“เฮ้อ พอเถอะ วันนี้พูดกันไม่รู้เรื่องแล้ว กลับไปก่อนเลยไป”

เต๋ากำลังจะถอยหันหลังกลับขึ้นบนเตียงไปอีกครั้ง อยู่ๆจิตใต้สำนึกของผมก็สั่งให้มือผมคว้าหัวเข่าของเต๋าไว้

“..........อะ โอเค กูทำให้ก็ได้”

เต๋าหันกลับมาจ้องหน้าผม มุมปากยกยิ้มขึ้นนิดๆ

“แน่ใจ??”

“.................อืม”

“ทำสิงั้น”

โอ้ยยยยย ง่ายๆอย่างงี้เล้ยยยย ศักดิ์ศรีลูกชายลูกชายคนโตบ้านอัญชุลีประดิษฐ์เอ้ยยย ป่นปี้หมดแล้ววววว แต่ทำไงได้อะ ฮือ ถ้าไม่ง้อตอนนี้ เดี๋ยวพ่อก็จะโกรธค้างคาอีก ปีใหม่ปีก่อนนู้น เคยทะเลาะกันครั้งนึง มันก็ทิ้งผมแล้วบินไปเชียงใหม่เลยโดยที่ไม่ได้พูดกันสักกะคำ อิดอัดน่าดู ผมนี่นอยด์กินไม่ได้นอนไม่หลับอยู่หลายวัน ไม่อยากทะเลาะกันเหมือนตอนนั้นอีกแล้วอ่ะ

“เอ่อ...............ถอดกางเกงก่อนไหม”

เค้าเริ่มกันยังไงวะ โหย นี่ไม่รู้จริงๆนะเนี่ย

“ชาก็ถอดสิ”

ฮือออออ กางเกงก็ไม่ยอมถอดเองด้วย เอาวะ จะสักแค่ไหนกันเชียว ผมเอื้อมมือที่สั่นเทาไปแตะเป้าที่ตอนนี้เริ่มโป่งนูนช้าๆ คือ ไม่ได้อยากจะแตะนะ แต่กางเกงเต๋ามันฟิตมากอ่ะ ผมเลยต้องทั้งงัดทั้งแงะ คำนวนองศาในการวางมือให้กระทบกะงูหลามที่นอนสงบนิ่งอยู่ข้างในให้น้อยที่สุด แล้วกว่าจะถอดเข็มขัด แกะกระดุมกางเกง โอ้ยยย แล้วมือกูจะสั่นทำไมเนี่ย ไม่มีแรงจะรูดซิปลงแล้วอ่ะ TTvTT

“ไหวไหมชา “

“หะ ไหวเซ่ แป๊ปนึง”

เต๋าหัวเราะคิก จ้องมองผมที่รูดซิปกางเกงยีนส์สีดำลงอย่างยากเย็น

“เอ่อ ต๋าววว คือมันติดกางเกงในอ่ะ”

“ชาก็ล้วงออกมาสิ”

ฮือออออ นี่ต้องล้วงเข้าไปด้วยเหรอ มันจะกัดมือกูไหมเนี้ย

ผมกลืนน้ำลายเอือกนึง รวบรวมความกล้าแล้วใช้นิ้วแหวกช่องเปิดข้างหน้าของกางเกงผ้าฝ้ายสีขาวเนื้อนุ่ม แท่งเนื้อร้อนข้างในเต้นตุบสู้มือผมตั้งแต่ยังไม่ทันได้เผยตัวตนด้วยซ้ำ

แต่แล้วมันก็ทำผมหัวใจเกือบจะวายตาย เมื่ออยู่ๆเต๋าก็ลุกขึ้นพรวด แล้วดึงกางเกงทั้งนอกทั้งในลงพรวดเดียวไปกองไว้กับข้อเท้า แท่งเนื้อสีชมพูที่แข็งขืนเต็มลำดีดผึงออกมาแทบจะจิ้มตาผมอยู่แล้ว

“อะ ไอ่ต๊าวววว”

“จิ! ก็ชาอะ ช้า ไม่ทันใจเลย”

โอ้ยยย ไอ้เหี้ยยย มึงให้เวลากูทำใจบ้างสิวะ สัดเอ้ยย

“เร็วๆ ชา จะทำ ไม่ทำ”

เต๋านั่งลงตรงขอบเตียง เสือกเป้าขาวๆชี้เด่มาที่ตรงหน้าผม ผมไม่เคยเห็นของใครในระยะ zoom in ขนาดนี้มาก่อนเลยครับ ใกล้แบบเห็นทุกรายละเอียด โดยที่ไม่ต้องใช้เลนส์ขยายเลยทีเดียว

“เอ่อๆ กูรู้แล้ว แม่ง T_T”

ผมเอามือกอบกุมความเป็นชายของเต๋าแล้วขยับรูดขึ้นลงช้าๆ เต๋าครางซื้ด จากที่ตอนแรกผมคิดว่ามันก็ใหญ่แล้ว ตอนนี้มันยิ่งขยายใหญ่ ทั้งแข็ง ทั้งร้อนเต้นตุบๆจนมือผมแทบละลาย ผมก้มประกบริมฝีปากลงบนหัวเห็ดสีชมพูที่ตอนนี้มีหยาดน้ำใสไหลรินออกมาจากรูเล็กๆ ตวัดลิ้นเลียชิมรสนิดนึง โอเคคับ พอไหว รสชาติมันไม่ได้แย่มากมายนัก ติดจะเค็มนิดๆหวานปะแล่มๆด้วย

“อื้มมมมม ชา”

ผมเงยหน้ามองเจ้าของเสียง แต่พอตาเราสองคนประสานกันเข้า เท่านั้นแหละ ผมงี้หลบตาเลย ก็เต๋าอะ ปกติก็ดูหื่นน่ากลัวจะแย่อยู่แล้ว ตอนนี้สายตามันกระเหี้ยนกระหายอย่างกะโจรโรคจิต ฮือออออ ช่วยกูด๊วยยยยย >_<

กลับมาสนใจงานที่อยู่ตรงหน้าดีกว่า รีบๆทำจะได้เสร็จไวๆ ท่องไว้คชาเอ้ย เหมือนดูดนิ้วที่ไม่มีเล็บ เหมือนดูดนิ้วที่ไม่มีเล็บ เหมือนดูดนิ้วที่ไม่มีเล็บ เอาเว้ย คชาสู้!

ผมอ้าปากเข้ารับแท่งเนื้ออุ่นๆเข้าปาก เนื้อร้อนแทบระเบิดคับแน่นอยู่ในโพรงปากของผม ผมลองทำแบบที่เต๋าเคยทำให้(แต่ก็จำไม่ได้สักเท่าไหร่หรอก ก็แบบ ตอนนั้นใครมันจะเป็นมีสติระลึกได้เล่า เขินอ่ะ) ผมลองห่อริมฝีปากรูดขึ้นลงตลอดความยาวเท่าที่ผมจะรับเข้าปากได้ ดูดดุนยอดสีชมพูซึ่งตอนนี้ปล่อยน้ำรสคาวแปร่งๆซึ่มออกมาไม่หยุด เต๋าหายใจแรง ตัวก็ร้อนระอุ กลิ่นน้ำหอมของเต๋ากรุ่นกลิ่นหอมจนทำเอาผมมึนเมาไปกับมัน

เหลือบตามองหน้าเต๋าทั้งที่ริมฝีปากยังคงขยับรูดไม่หยุด  หน้าผากเต๋าปกคลุมไปด้วยเม็ดเหงื่อพราว ใบหน้าแดงร้อน ริมฝีปากอิ่มสีชมพูเข้มครางเร่าอย่างพอใจ นี่ผมทำให้เค้ารู้สึกดีได้ขนาดนี้เลยเหรอ

พอเริ่มคุ้นชิน อะไรๆก็ง่ายขึ้น ลิ้นไม่ประสาของผมแลบเลียขึ้นลงตลอดความยาว มือประคองแท่งเนื้อไว้ไม่ให้หลุดร่วงออกจากปาก เต๋าลูบไล้เรือนผม พร้อมกับคอยดันโยกหัวผมเข้าออกเพื่อกำกับจังหวะ บางครั้งก็ลึกจนกระแทกคอหอย ยิ่งอารมณ์พุ่งขึ้นสูง ก็ยิ่งกระแทกกระทั้นลึก ไม่เห็นใจผมเลย ผมงี้ต้องยกมือขึ้นมายันต้นขามันไว้ มันถึงจะรู้ตัวแล้วค่อยผ่อนแรงลง ผมก็ตั้งหน้าหน้าดูดๆรูดๆต่อไปแหละครับ สมมติว่ากะลังกินไอติม ไม่ก็กะลังเลียอมยิ้มนั่นแหละ แค่ก็ไม่เคยเจอไอติมที่ไหนใหญ่แน่นคับปากขนาดนี้มาก่อน ดีแล้วที่เค้าไม่ทำขายน่ะ คงจะกินยาก แถมยังเลอะเทอะน่าดู เฮ้อ ก็ดูสิ น้ำลายผมงี้ ยืดย้อยตามมุมปากเป็นสายแล้ว ยิ่งพอพ่อเจ้าพระคุณเค้าเร่งจังหวะกระแทกกระทั้น ทะลุทะลวงเข้ามา ไม่เกรงอกเกรงใจผมเลย ยันก็ยันไม่อยู่แล้วครับตอนนี้ นี่มึงกะจะให้กูกินไส้กรอกมึงจนอิ่มเลยใช่ม้ายยยย

แต่แล้วอยู่ๆผมก็รู้สึกถึงของเหลวอุ่นร้อนที่พุ่งพวยอยู่ในปาก ผมรีบผลักเต๋าสุดแรง คายท่อนเนื้อที่ตอนนี้พ่นน้ำขาวข้นออกจากปาก ของเหลวร้อนพ่นเลยเลอะบนแก้มผม รสคาวปกคลุมอยู่ทั่วลิ้น

ว๊ากกกกกกกกกกกกก

ผมงี้ เหวอแดก กรีดร้องในใจ จิตหลุดไปแล้วครับตอนนี้

Tao’s mind

ว๊ากกกกกกกกกกกก (กรีดร้องในใจเหมือนกัน) ผมไม่ได้ตั้งใจจะเสร็จในปากเค้าน๊า!!! แต่เพราะไม่ได้ปลดปล่อยมานาน(ก็ไอ้ดื้อตาใสมันไม่ยอมให้เอา ถึงต้องคอยวางแผนล่อลวงสารพัดเนี่ย) เลยไม่คิดว่าตัวเองจะเสร็จเร็วขนาดนี้ ไหนจะเพราะความตื่นเต้นอีก ก็ปากแดงๆเล็กๆน่ารักนั่นกำลังอมของผม ถึงเค้าจะทำไม่ได้เรื่องเลยก็ตาม แต่ผมนี่พีคไปแล้ว

คชาโรบอทตอนนี้นั่งเอ๋อ อ้าปากค้าง หน้านิ่งจนผมเริ่มกังวล คงจะช๊อตไปเรียบแล้วแล้วล่ะครับ

 “คชา.......โอเคไหม”

“วะ แว๊กกกกกก  ไอ้เชี่ยเต๋า!!!”

 เค้ายกมือขึ้นจะเช็ดน้ำผมออกแต่ก็ไม่กล้าแตะ เลยยกมือค้างสะบัดๆอยู่อย่างงั้น ถ้าไม่ติดว่ากะลังอยู่ในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานนี่ ผมจะยกโทรศัพท์ผมขึ้นมาถ่ายคลิปเก็บไว้แล้ว ตลกชะมัด

“เดี๋ยวชา อยู่เฉยๆ เดี๋ยวเช็ดให้ แป๊ปสิ โว้ว”

มือนึงของผมบีบแก้มลั่นๆให้อยู่กับที่ อีกมือก็หยิบทิชชูที่หัวเตียงมาเช็ดหน้าให้เค้า พึ่งรู้ว่าน้ำของตัวเองมากมายได้ขนาดนี้  ก็ดูสิ เลอะเทอะ ตั้งแต่ปาก จมูก ยาวไปถึงแก้มโน้น ตายละกูเอ้ย มันจะเข็ดจนไม่ยอมทำให้ผมอีกแล้วหรือเปล่าเนี้ย จิ!

“มึงงงงง ไอ้เหี้ยยยย ไอ้เวรรรร &฿#๑+!!*%$#๑@฿...........”

และอะไรต่อมิอะไรที่มันจะสรรค์หามาด่าผมได้นั่นล่ะ สงสารก็แต่พ่อต๋อยกะแม่เต่า คงสะอึกไปถึงไหนต่อไหน อยู่เฉยๆก็โดนขุดด่าถึงรากเหง้าเหล่ากอ ผมนี่มันเป็นลูกที่อกตัญญูจริงๆ ขอโทษนะครับ -_-“

“มึงอ่ะ รสแม่งติดอยู่ในปากกูเนี่ย ฮือออออออ”

เอ้า ตีโพยตีพายเข้าไป ไม่พอตบผมด้วยครับ ดูมัน

“โอ้ยๆ อะไรเล่า ทีชาเสร็จในปากเต๋า เต๋ายังไม่เคยจะบ่นสักคำ ไม่ใช่ว่าชอบนะเว้ย เวลาทำให้ก็คิดถึงความสุขของชานั่นแหละ แม่ง”

พอผมขึ้นเสียงบ้างเค้าถึงยอมสงบ แต่ตานี่ จ้องหน้าผมเขม็งเลย

“ก็ขอบคุณก็แล้วกัน ที่อุตส่าห์ทำให้เต๋าน่ะ พอแล้วก็ได้นะวันนี้”

ผมนี่แกล้งทำดราม่าหันหลังล้มตัวลงนอนเลยครับ ดูสิว่าเค้าจะทำยังไง จริงๆผมน่ะ ใจอ่อนตั้งแต่เห็นเค้าวิ่งตามขึ้นรถมาแล้วล่ะ แต่บางทีมันก็อดน้อยใจไม่ได้จริงๆ สำหรับผมแล้ว ให้เค้าได้ทุกอย่าง รู้จักกันมาสามปี อยากกินอะไร ผมก็พาไป ร้านที่เค้าชอบทั้งนั้น  ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ชอบด้วยเลย แถมยังควักจ่ายให้เค้าตลอด พออยากได้ของเล่น ผมก็รีบควักเงินซื้อให้ แค่อยากเห็นเค้าดีใจ เวลาแกล้งแหย่ ผมก็ทำเบาๆ ก็แค่อยากจะหยอกเรียกร้องความสนใจเค้าเท่านั้นล่ะ แต่พอมันเอาคืนนะ อะโห จัดหนักจนผมงี้ทั้งช้ำทั้งแดง แต่ผมก็ทนครับ จะให้ทำไงได้ ก็รักไปแล้ว ยอมให้ทุกอย่าง แล้วดูสิ  ยังจะมาทำแบบนี้กะผมอีก น้อยใจครับ น้อยใจ

เงียบไปได้สักพัก ผมก็รู้สึกได้ว่าเตียงข้างหลังวูบลง คชาเอื้อมมือมาแตะแขนผม แต่ผมก็ไม่หันหรอกนะ กะลังงอนแล้วตอนนี้

“ต๋าววววววว”

“.....................”

“ต๋าวเอ๋ออออออ”

“.......................”

“ขอโทษนะ หันมาคุยกันหน่อยสิ”

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วหันกลับไปเผชิญหน้ากับเค้า ตาคชาสั่นวูบไหว คงจะรู้สึกผิดจริงๆแหละตอนนี้

“ว่าไงครับ”

“คืนดีกันนะ นี่อุส่าห์มาง้อแล้วเนี่ย”

“................................”

“เอางี้ กูยอมให้มึงอ๊ะๆเลยอ่ะ กี่รอบก็ได้ จะไม่ขัดใจเลยนะ”

“.........................คือยังไงก็ต้องโดนอยู่แล้วป่ะ”

“=//////////////=”

“งั้น..................จะมาง้อทั้งทีก็ขอพิเศษหน่อยได้มะ”

“o_o”

“คชาออนท๊อปนะ”

“O____________O”