Tuesday, December 9, 2014

Let's fight ตอนที่ 24 ของคาว ของหวาน (NCอีกแล้ว ไม่นับละเนอะ)



หิว...............
นี่ผมหลับไปนานแค่ไหนแล้วเนี่ย  ผมลืมตาก็เห็นหน้าขาวๆของเต๋าที่กอดผมอยู่ ตัวของผมหนักอึ้ง เสียวที่สะโพกนิดๆ  ข้างหลังของผมก็เฉอะแฉะไปหมด ไอ้เต๋าบ้า ไม่ออมมือเลยวะ มันลืมไปรึป่าว ว่าครั้งสุดท้ายที่มีอะไรกันนี่ก็เกือบเดือนมาแล้วนะเว้ย ให้เวลากูปรับตัวบ้างสิวะ
ท้องของผมร้องโครกคราก หิวแล้วอ่ะ ก็ผมยังปรับเวลาไม่ได้เลยหนิ แถมตอนอยู่ญี่ปุ่นน้องๆก็ชวนกันกินท้างงงวัน  ผมเขย่าแขนขาวๆที่มีกล้ามนิดๆ(อันน่าอิจฉา)ของเต๋าเพื่อปลุกมัน เมื่อกี้กูเหนื่อยเพื่อมึงแล้ว ตอนนี้ตามึงไปทำอะไรมาเซ่นกูเลยนะ

“ต๋าวววววว”
“หืมมมมม”
“หิวแล้วววววว”
“...........................”อะ มันลืมตาละ
“ทำอะไรให้กินหน่อยยยยยย”
เต๋าขยับขึ้นมาทาบอยู่บนตัวผม จูบปากผมเบาๆหนึ่งที
“อะไร เมื่อกี้กินไส้กรอกจิ้มมายองเนสของเต๋าแล้ว ยังไม่อิ่มอีกเหรอ จะกินอีกรอบมะ”
“ผัวะ! มะเหงกสิเต๋า ทะลึ่งละมึง ครั้งเดียวพอแล้ว กระแทกมาซะลึกจนกูเจ็บคอแล้วเนี่ย”
ผมตบกระโหลกมันไปทีนึง
“โอ้ยยยยย 55555 ล้อเล่นนนนน ขอบคุณนะครับที่อุตส่าห์ทำให้ ชาเก่งมากเลยนะ ขนาดครั้งแรกยังไม่โดนฟันเลย”
=/////////////////= อื่มมมม”
“แต่เทคนิคยังต้องปรับปรุงนะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวฝึกบ่อยๆก็เก่ง”
“...............ขอคิดดูก่อน ตอนนี้หิว คิดไม่ออก”
ผลัดผ่อนไปก่อน แต่กูไม่ทำให้มึงแล้วโว้ย ครั้งเดียวพอ ชิ

“อ้วนจ๋า อยากกินอะไรครับ หื้ม”
เต๋ากดจมูกหอมแก้มผมอีกที
“อะไรก็ได้ เต๋าทำอะไรก็อร่อยหมดแหละ”
ไม่ได้พูดเอาใจนะ นี่จริงๆเลย เต๋าทำอะไรก็อร่อยไปหมด
“5555 โอเค งั้นชาล้างเนื้อล้างตัวนะ เดี๋ยวเต๋าลงไปดูก่อนว่ามีอะไรในตู้เย็นบ้าง อย่านานล่ะ”

เต๋าดึงมือผมลุกขึ้นจากเตียง แต่แล้วผมก็ดันทรุดฮวบลงนั่งที่เดิม
“อ๊ะ”
“ชาเป็นไร”
“น้ำข้างในมัน.........................”
ฮือออ จะให้บอกไง ก็มันไหลเยิ้ม แล้วก็เลยรู้สึกแปลกๆอะ >-<
“อ้อ งั้นให้เต๋าอุ้มไปมะ เดี๋ยวช่วย ควักล้าง ให้เหมือนครั้งแรกของเราไงจ้ะ”
ผมนี่ปาหมอนใส่ไอ้หื่นรัวๆ
“55555555555”
“ไปทำกับข้าวเลยเต๋า หิวแล้ว!
มันเดินหัวเราะร่วน ใส่กางเกง เดินออกห้องไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแต่ผมที่ต้องจัดการกับร่างกายของตัวเองละครับ แม่ง ไม่แฟร์เลย เป็นเคะเนี่ย โดนเสียบแล้วยังต้องมาคอยล้างอีก TT^TT


กลิ่นอาหารหอมฟุ้งทั่วบ้านชวนน้ำลายสอ ผมเดินมาถึงห้องครัวก็เห็นเต๋าจัดกับข้าวไว้เต็มโต๊ะแล้ว
“หือ หอมจัง มีไรกินบ้างอ่ะ”
“ง่ายๆอ่ะ มีไข่ตุ๋นให้คุณหนูคชา ลาบหมูของเต๋า แล้วก็มีอันนี้พิเศษ แต่นแตนแต๊นนนน ต้มยำกุ้งเผื่อชาคิดถึงรสชาติไทยๆ ขโมยกุ้งป้ามาใช้ก่อนเดี๋ยวค่อยไปซื้อใหม่555”
“เฮ้ยยย น่ากินอ่ะ (ซดน้ำไปคำนึง) ซู๊ดดดด อร่อยด้วย เต๋าเก่งที่สุด”
“อื้มม ปากหวานนนน” เต๋าเขี่ยปลายคางผมทีนึง
“บ้า” ผมฟาดไหล่มันคืน
“เอาไงละเฮ้ย”
มันโถมมาฟัดผม เปลืองตัวจริงกรู >/////<
“กินเหอะ หิวๆ”
“คับๆ”

เราสองคนนั่งกินข้าวกันอย่างมีความสุข จะมีอะไรฟินมากไปกว่าการกินอาหารอร่อยๆอีก จริงไหมครับ
พอพวกผมจัดการกับทุกอย่างจนหมดเกลี้ยง เต๋ากับผมก็ช่วยกันเก็บกวาดห้องครัวใหม่เอี่ยมให้สะอาดใสแจ๋วเหมือนเดิม

“ชาล้างจานนะ เดี๋ยวเต๋าเก็บ ไปเอาผ้ากันเปื้อนมาใส่ป่ะ เดี๋ยวชุดหล่อจะเปื้อนซะหมด พอยูกิมาหา นี่แต่งซะหล่อเชียว แต่พอเต๋าไป  เห็นใส่แต่เสื้อยืดเปื่อยๆกางเกงบอล”
นั่น พ่อเจ้าประคุณเป็นโรคนอยด์แดกอีกล่ะ ผมละมือจากอ่าง เดินไปหยิบผ้ากันเปื้อนสีชมพูติดระบายลายดอก(ของแม่เต่าแน่ๆ ถ้าจะดอกขนาดนี้) ที่แขวนไว้มาสวม รั้งสายคาดไปข้างหลังผูกเป็นโบว์
“ไม่ ก็เต๋าเจอชาบ่อยแล้วไง แบบไหนก็เห็นมาหมดแล้ว แต่กับกิ นานๆเจอกันก็ต้องรักษาภาพหน่อยป่ะ”
 “อื่มมมมม นั่นนะสิเนอะ จะตัวแดง ครางลั่น น้ำแตก ก็เห็นมาหมดแล้วนิเน๊อะ”
=///////////////////////=………….ไอ้หื่น”
ผมปาผ้าขี้ริ้วใส่หัวมันซะทีนึง มันหัวเราะร่า เก็บจานมาลงอ่างให้ผมล้าง เช็ดโต๊ะแล้วหันไปเคลียร์เตากับเคาท์เตอร์


ระหว่างที่ผมกำลังล้างจานไปได้สักพัก อยู่ๆครับ ไอ้เอ๋อมันก็แหกปากร้องเพลงเสียงหลง
“บ้านพี่ขาดคนล้างจาน อยากให้คชาเป็นคนช่วยล้างงง”
-///////-    มุกซ้ำแล้วป่ะเต๋า”
“อื้ม แล้วยอมเป็นไหมล่ะ เห็นบอกบ้านสวย แล้วอยากมาอยู่ด้วยเลยไหม”
ผมงี้ ก้มหน้ายิ้มเขินจนแก้มย้วยเลยครับ เสี่ยวชะมัด เล่นมาถามโต้งๆงี้เลย
“มาทำไม บ้านชาก็มี ก็อยู่บ้านชาสิ”
 “อ้าว ก็เดี๋ยวเต๋าทำกับข้าวให้ชากินไง แล้วชาเป็นคนล้างจาน  ไม่ชอบกับข้าวฝีมือเต๋าแล้วเหรอ หื้ม”
“ชอบสิ กับข้าวฝีมือเต๋าอร่อยที่สุด ไปทำให้กินที่บ้านสิงั้น อยากกินทุกวันเลย”
หยอดไปเรื่อยๆครับ เอาใจไอ้เหมียวมันหน่อย ยิ้มหวานๆให้ไปทีนึง ค่ากับข้าว

เต๋าเดินมาซ้อนข้างหลังผม วางผ้าขนหนูลง กดสบู่ล้างมือ แล้วสอดมือใต้ก๊อกน้ำเหนือมือผมทั้งๆที่ผมกำลังใช้น้ำอยู่ซะอย่างงั้น
“ต๋าวววว รอก่อนสิ ลัดคิวได้ไงอ่ะ”
“แป๊ปเดียวเอง อะ ขอเช็ดมือหน่อย”
เต๋าลากมือถูกับผ้ากันเปื้อนที่ผมใส่อยู่ มันลากยาวตั้งแต่หน้าอกถึงหน้าขาเลย ชวนสยิวดีชะมัด

>O< เต๋า! ไปเช็ดที่อื่นสิวะ”
“555555 ทำไมละ น้ำไม่ซึมถึงเสื้อชาหรอก ถ้าไม่เชื่อ เดี๋ยวดูให้”
เต๋าสอดมือเข้ามาลูบไล้หน้าอกผมใต้ผ้ากันเปื้อน  นิ้วเย็นๆเขี่ยผ่านยอดเล็กๆบนอกผม เต๋าบีบบี้จนมันแข็งสู้มือ
“ต๋าววววว อย่า ล้างจานอยู่”
“ก็ล้างไปสิ ใครห้าม”
มือปลาหมึกไล่แกะกระดุมเสื้อผมเรียบร้อยแล้ว ใครจะมีสมาธิล้างจานได้เล่า งื้ออออ
“อื้อ ไม่เอา ไม่ถอด”
“ไม่ให้ถอดเสื้อ งั้นถอดกางเกงนะ”
แว๊กกกก ไอ้มือไวแกะกระดุมกางเกงรูดซิปให้ผมแล้ว แถมยังบดเบียดสะโพกมันกับผมอีก ช่วยด๊วยยย
“ต๊าวววว ไม่เอ๊า นี่ในครัวนะ เดี๋ยวใครมาเห็นอ่ะ ปล่อยยยยย”
“โอ้ยยย เค้ายังไม่กลับมากันเร็วๆนี้หรอก ชานั่นแหละผิด ชาอ่อยเต๋า รับผิดชอบด้วย”
“เชี่ย! กูอ่อยมึงยังไง กูล้างจานนน T_T
มือมันเริ่มลามมาลูบช้างน้อยของผมเล่นจนแข็งสู้มือ ปลายยอดถูไถกับผ้ากันเปื้อนสีหวานเนื้อหยาบจนเสียวแปร๊บ
“ก็มาใส่ผ้ากันเปื้อนยืนยิ้มหวานอยู่ในครัวบ้านเต๋าอ่ะ ขี้อ่อย!
ตรรกะอะไรของมึ้งงงงง กูทำไรผิดเนี่ย ง่ออออออว TT^TT

เต๋าดึงกางเกงผมลงไปกองกับเท้า แล้วบดเบียดท่อนเนื้อร้อนที่ตอนนี้เปลือยเปล่าเหมือนกัน (มันถอดตั้งแต่เมื่อไหร่!!) บดถูไถอยู่ตรงร่องตูดผม
“ต๋าววว ไม่เอา อื้อ”
เต๋าดึงเสื้อเชิ๊ตของผมออกให้พ้นตัว มันกดไหล่ผมไว้ไม่ให้หันหนี ตัวก็ถูกดันจนชิดขอบอ่าง เข้าตาจนอีกแล้วกรู พอแล๊ววววว อย่าถูได้หม๊ายยย มันเสียวโว้ย!

“ซื้ดดดด ก้มหน่อยนะชา เดี๋ยวเข้าไม่ได้นะ”
แง๊ๆๆๆๆ มันจะเสียบผมตรงนี้จริงด้วย ผีบ้านผีเรือนค้าบบบ ถ้าจะโกรธ โกรธนายเศรฐพงศ์ เพียงพอนะครับ อย่ามาโกรธลูกช้างเลย
“ต๋าวววว ไม่เอา ขึ้นไปบนห้องนะ หล่อลื่นก็ไม่มี เดี๋ยวเจ็บ ><
เต๋าบดหัวร้อนๆวนอยู่ตรงปากทางถ่ำของผม น้ำเหนียวๆลื่นๆเยิ้มออกมาจนเละเต็มไปหมด เต๋าพยายามดันส่วนหัวเข้ามาจนได้
“อื้มมมม เนี่ยเข้าได้แล้ว ไม่ต้องใช้แล้วม้างงง เต๋าเสร็จข้างในไปแล้วทีนึง ไม่ฝืดหรอก”
“อื้ออออ ไม่เอา เดี๋ยวมันแสบ ถ้าไม่มีหล่อลื่นไม่ให้เอานะเว้ย”
“จิ อะๆ โอเค งั้นใช้นี่ไปก่อนละกัน”
เต๋าจิ๊ปาก โดยที่ไม่แม้แต่จะปล่อยมือ แขนยาวๆเอื้อมไปหยิบขวดน้ำมันพืชจากบนชั้นลงมาเทราดตามแนวร่องตูดของผม
“แว๊กกกก เต๋า! ของกินนะเว้ย อย่าเอามาทำงี้สิ ฮื้ออออ ปล่อย
“ก็เต๋าก็จะกินนี่ไง  อื้ม ชา อยู่นิ่งๆ”

เต๋าดันเข้ามาจนมิดด้ามแล้วเริ่มขยับเข้าออกช้าๆ ผมยืนนิ่ง เกาะขอบอ่างไว้ช่วยพยุงตัว รองรับการกระทำของมันเพราะไม่รู้จะโต้แย้งยังไง เต๋าชอบว่าว่าผมดื้อ แต่จริงๆแล้วมันน่ะ ดื้อกว่าผมซะอีก เหมือนจะเป็นเด็กดีเชื่อฟัง แต่ถ้าบทจะทำ ใครก็ห้ามไม่อยู่เลยทีเดียว

“ซื้ดดด ชา ชาจ๋า มาเป็นแม่บ้านให้เต๋านะ อยากเห็นชาใส่ผ้ากันเปื้อนทุกวันเลย”
=//////////////////////////////=
 กูจะไม่ใส่ให้มึงเห็นอีกแล้ว เวรเอ้ย เดี๋ยวแม่ง ซวยกูอีก

เต๋าเพิ่มความเร็ว กระแทกเข้ามาสะกิดโดนจุดกระสันของผมซ้ำๆ มือก็เร่งสาวชักของผมเร็วขึ้นจนน้ำรักของผมหยดเป็นสายยาวเปื้อนผ้ากันเปื้อนตัวสวยของแม่เต่า (แม่เต่าค้าบบ ผมขอโทษ ด่าไอ้เต๋ามันเอาเองนะค้าบบ)  ผมโดนกระตุ้นอย่างหนักทั้งข้างหน้าข้างหลัง เสียวจะขาดใจ
“อ๊า............”
ผมเสร็จไปอีกหน………….คุณผู้อ่านค๊าบบบบ คือปกติผ๊มไม่ได้เสร็จเร็วงี้น๊ะ(เสียงสูง)  แต่มันตื่นเต้นนิ ฮือออออออ TT^TT


Tao’s mind

คชาเสร็จแซงหน้าผมไปอีกแล้ว ข้างในของเค้ากระตุกตอดผมแรงๆแล้วเค้าก็ทรุดฮวบลงไปเลย ผมงี้รีบคว้ากอดเค้าไว้แทบไม่ทัน กลัวหน้าจะทิ่มอ่างไปซะก่อน
“ชา....ทิ้งเต๋าไปก่อนอีกแล้ว”
“อื้ม เต๋า ยืนไม่ไหวแล้ว เอาออกไปก่อนนะ”
ผมถอนตัวเองซึ่งยังเหยียดแข็งเต็มลำออกมาจากช่องแคบๆข้างหลังแบบไม่ค่อยจะเต็มใจนัก  แต่สภาพตัวเล็กที่ยืนค้ำขอบอ่างขาเรียวๆสั่นเทาน่ะ มันน่าสงสาร  แต่ถึงกระนั้น ระดับความหื่นของผมก็ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย  ก็คชาที่ตอนนี้เนื้อตัวเปลือยปล่าว สวมใส่เพียงแค่ผ้ากันเปื้อนสีชมพูลายดอกผืนเดียว ทั้งไหล่ ทั้งหลังขาวเนียนน่าลูบไล้ แถมโบว์น่ารักเหนือก้นอวบขาวเต็มไม้เต็มมือ ที่ตอนนี้เลอะเทอะคราบของเหลวจนมันวาวนั่นน่ะ มัน น่า...... อึ้มมมม

“หื้ม แค่นี้ก็ขาสั่นละ ชาแม่งอ่อนว่ะ”
ไอ้ดื้อหันมาค้อนผมทีนึง แต่สงสัยกำลังเหนื่อย ไม่มีแรงจะเถียง555 น่ารักชะมัดเลย ผมเลยได้ที รีบหอบเค้าขึ้นมาวางหงายบนโต๊ะกินข้าว แล้วทาบทับตาม
“อ๊ะ เต๋า จะทำอะไรอ่ะ”
“ก็......เมื่อกี้กินของคาวแล้ว เต๋ายังไม่ได้กินของหวานเลยอ่ะ”
“แล้วเกี่ยวอะไรกะกูอ่ะ ปล่อยกูลงเลยนะ”
ดิ้นใหญ่เลยครับ555 แต่จะไปสู้แรงผมได้เหรอ
“ก็จะกินชานี่แหละ ของหวาน”

ผมก้มลงจูบริมฝีปากแดงเจ่อของเค้า ลิ้นสอดเข้าไปตวัดรัดลิ้นในโพรงปากหวาน คชาท้วงเสียงอู้อี้แต่สักพักก็อ่อนตาม ผมจูบชิมรสไล้ไปตามแก้มนวล งับปลายคางฟูๆไปซะทีนึง มือสอดรั้งสายผ้ากันเปื้อนสีหวานออก หน้าอกขาวกับไหล่เนียนสวยเผยโฉมออดมาให้ผมดูเล่น ผมก้มลงกัดชิมไหล่ขาว แล้วจูบไล้ลากมาตามแนวไหปลาร้าสวยๆยาวลงมาถึงกึ่งกลางหน้าอกนุ่ม
“นี่ขนมจากญี่ปุ่นก็ไม่ได้กิน”
“เอ้า ก็เต๋ามัวแต่โมโหรีบกลับมาซะก่อนนิ ชาไม่ผิดนะ”
“อื้ม ไม่เป็นไร เดี๋ยวกินตอนนี้ล่ะ”
“หะ ไหนอ่ะ”
“นี่ไง พุดดิ้งนมสด”

ผมอ้างับยอดเนื้อสีชมพูเล็กเข้าในปาก ดูดดุนจนคชาครางอื้อ หน้าท้องของผมก็บดเบียดอยู่กับส่วนกลางของคชาที่เริ่มตื่นตัวขึ้นจากแรงเสียดสี มือสวยกำเสื้อผมแน่น เมื่อผมดูดเลียข้างนึงจนหนำใจ ผมก็ลากลิ้นร้อนผ่านแผงอกนุ่มมาจัดการกับอีกข้างให้เท่าเทียมกัน
“อ้า  เต๋า อื้ออออ”
“อื้ม อร่อยจังเลย พุดดิ้งรสชาเนี่ย เต๋าชอบ ขอกินบ่อยๆได้ไหม เจ้าวัวอ้วนจ๋า”
คชาฟาดหลังผมดังบึก รักรุนแรงดีจริงๆ At love ผม
“55555 ก็ดูสิ บีบขึ้นมาเป็นเต้าได้แล้วจริงๆนะเนี่ย”
ผมเอามือกอบเนื้ออวบขึ้นเต็มมือ แล้วกดปากดูดแรงๆเพื่อเอาคืนจนยอดติ่งเล็กๆเริ่มบวมเป่ง (โทษฐานที่ชอบลงไม้ลงมือกับผมดีนัก) เมื่อก่อนหน้าอกคชาจะแห้งๆบางๆ ซึ่งก็น่ารักดี แต่ตอนนี้เค้าดูเจ้าเนื้อ นุ่ม น่าฟัดไปหมด

“เต๋า อื้อ เบาๆ เจ็บอ่ะ ซื้ดดด”
“นี่ถือว่าลงโทษด้วย ไปสวนน้ำกับโซ่ ก็เดินโชว์ไปทั่ว ทำไมไม่ใส่เสื้อกล้ามเล่นน้ำ ห๊า”
ตากลมสวยสั่นระริกน้ำตาซึม อย่าพึ่งมางอแงนะคชา ยังชำระโทษไม่เสร็จ
“ก็โซ่ไม่ใส่นิ จะให้ใส่คนเดียว เดี๋ยวเค้าก็หาว่าไม่แมน ToT
“วันหลังไม่ได้เลยนะ นี่แฟนคลับเค้าส่งรูปมาให้ดู เค้าถึงขั้นต้องคาดปิดหัวนมให้เนี่ย เพราะมันโป๊มากเลยรู้ไหม”
พูดไป มือก็บิดบี้เม็ดสีแดงเล็กๆไป เอาซะให้เข็ด
“ฮือออ แฟนคลับโซ่เป็นคนทำ เค้าก็แค่แซวขำๆแหละ อ๊ะ! ชาเป็นผู้ชายนะ ซื้ดดด ไม่เห็นเป็นไรเลย ไม่ได้แก้ผ้าหมดซะหน่อย เต๋าแม่งเว่อร์ ”
ดื้อตาใสจริงๆ ไอ้เด็กคนนี้  ผมรั้งสะโพกเค้ามาที่ขอบโต๊ะ แล้วดันแท่งเนื้อของผมเข้าไปในตัวเค้าทีเดียวมิดด้าม คชาสะดุ้งจนตัวโยน
“อ๊ะ!
“แฟนคลับเค้าหวง แต่เต๋านี่โคตรหวง แก้ผ้าให้เต๋าดูคนเดียวก็พอแล้ว จำไว้!

ผมกระแทกกระทั้นจนโต๊ะสั่น  โชคดีนะที่โต๊ะกินข้าวบ้านบ้านผมแข็งแรง ถ้าทำงี้ที่บ้านคชา สงสัยกระจกคงแตกบาดพวกผมแน่ๆ  บ้านโน้นเค้าเน้นความงามมากกว่า Function น่ะครับ ไม่ใช่ประเภทถึกทึน ทนไม้ทนมือเหมือนบ้านผม
“อ๊าๆๆๆๆ ตะ ต๋าว บะ เบาๆ อื้ม”
เค้าตีแขนผม ผมเลยชะลอลงนิดนึง เดี๋ยว At loveจะช้ำไปซะก่อน เด็กตัวแดงนอนหายใจหอบระรวยเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ผ้ากั้นเปื้อนถูกรั้งลงมาเกือบถึงเอว แผ่นอกขาวเต็มไปด้วยรอยแดงที่ผมทำทิ้งไว้ ส่วนอ่อนไหวของคชาพองนูนจนผ้ากันเปื้อนของแม่ ที่ตอนนี้เปื้อนน้ำรักจนเปียกชุ่ม ถูกดันสูงจนเป็นกระโจม
ผมใช้นิ้วเขี่ยปลายยอดที่เปียกชุ่มอยู่ใต้ผืนผ้าเบาๆ ข้างในของคชากระตุกตอดรับสัมผัสของผม

“อื้มมม ชา แค่แตะเบาๆเองครับ”
“กะ ก็ ผ้ามันหยาบหนิเต๋า มัน...แปลกๆอ่ะ”
โถ คุณหนูคชา ชีวิตนี้ ผิวกายคงไม่เคยได้สัมผัสกับผ้าราคาถูกเลยสิท่า มันก็ผ้าฝ้ายที่คนทั่วไปเค้าใช้กันนั่นแหละ แต่เพราะหม่าม๊าหมวยไม่ยอมให้ลูกใส่เสื้อผ้าเนื้อหยาบขนาดนี้มาก่อน เค้าคงไม่ชิน เห็นทีผมจะต้องไปซื้อผ้ากันเปื้อนนุ่มๆผ้าฝ้าย 100% แบบเท่ห์ๆมาไว้ที่บ้านสักผืน เอาไว้ให้เค้าใส่วันหลังนะครับ หึๆๆๆๆ

ผมเอามือรวบกำแท่งเนื้อของเค้าที่ถูกห่อด้วยผ้าอย่างมิดชิด แล้วรูดขึ้นลงเบาๆ สะโพกของผมก็ขยับซอยไปด้วย คชาครางลั่น ใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกด้วยความเสียว เค้าเอื้อมมือมาคว้าข้อมือของผมไว้
“ตะ ต๋าวววว อย่า”
ของเค้าขมิบตอดเป็นจังหวะ ผมสุดจะทนแล้ว กระแทกแรงๆ ย้ำๆอีกไม่กี่ครั้ง ผมก็เสร็จ

ผมก้มลงจูมปากเจ่อแดงของคนน่ารักตรงหน้า ขยับถอนกายออก แล้วเดินไปหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดให้ตัวเอง จงใจละเลยทิ้งให้คชานอนแผ่หราหมดสภาพอยู่บนโต๊ะอาหาร เอาคืนที่เค้าหลับหนีผมไปเมื่อกี้

“อ้าว ชา ทำไมไม่ลุกละ ลุกไหวไหม” เดินไปดูเค้าซะหน่อย ดูสิจะตอบว่ายังไง
คชาเอามือกุมส่วนกลางเอาไว้ โกรธหน้าดำหน้าแดงใส่ผม
“เอ๊า! คิ๊กๆ เป็นอะไรจ๊ะ ชาช่า” ผมอดจะขำไม่ได้จริงๆ
“กูยังไม่เสร็จ!” หู้...ตอบซะเสียงเย็น
“อ้าวเหรอ โทษที ไม่เห็นอ่ะ ก็ผ้ามันบัง งั้นให้ทำไงดีล่ะ ก็เต๋าเสร็จแล้วเนี่ย”
“มึงแกล้งกูใช่ไหม”
อู้ยๆ ไอ้แสบกระฟัดกระเฟียดจะลุกจากโต๊ะแล้ว รีบง้อก่อนดีกว่า
“โอ๋ๆ เต๋าล้อเล่น ก็ทีเมื่อเช้าชายังชิงหลับหนีเต๋าไปเลยอ่ะ”
ผมดันเค้าลงนอนบนโต๊ะเหมือนเดิม
“ก็มันง่วงนิ ยังปรับเวลาไม่ได้อ่ะพึ่งกลับมา กูเหนือยนะเว้ย”
หืมมม กูเห็นแม่งหลับหนีกูทุกรอบอ่ะ  แต่ไม่พูดดีกว่าเดี๋ยวไอ้แสบจะงอน ผมถลกผ้ากันเปื้อนขึ้น เผยให้เห็นส่วนอ่อนไหวของคชาที่บวมเต่งดูน่าทรมาน

“โอ๋ๆ ไหน ขอทักทายช้างน้อยหน่อย”
“...........................”
“รู้ไหมว่าขนมญี่ปุ่นที่เต๋าชอบกินอีกอย่างคืออะไร”
“......อะ อะไร”
choux cream รสคชาไงล่ะ”


......................................................................................................................................................................................


หลังจากที่ผมกินของคาว ของหวานจนอิ่มหนำสำราญแล้ว พ่อบ้านที่แสนดีอย่างผมก็ทำการเก็บกวาดเช็ดโต๊ะจนสะอาดเอี่ยมอ่อง เก็บผ้ากันเปื้อนไปใส่เครื่องซักผ้าแล้วด้วย ครับ กินเองเก็บเอง ส่วนคุณแม่บ้านน่ะเหรอ เค้าสะบัดตูดงอนๆไปล้างเนื้อล้างตัวนู้น ไม่รู้จักหน้าที่เลย แต่เอาเหอะ ถือว่าเค้าทำหน้าที่คุณแม่บ้านที่ดีด้านอื่นได้เป็นที่พึงพอใจผมแล้วก็แล้วกัน
“โหย วันนี้อาบน้ำบ่อยจนตัวเปื่อยแล้วเต๋า”
นั่น ลงมาถึงก็บ่นผมเลยครับ
“หิวหนมอ่ะ ไปเซเว่นไหม๊”
“ห๊า จะกินอีกแล้วเหรอ พึ่งกินข้าวไปเมื่อกี้เอง”
ชอบมาว่าว่าผมกินเยอะ ผมว่าหลังๆนี่ เค้ากินเยอะกว่าผมอีก
“ต๋าวววววว ก็ยังไม่ได้เลยกินของหวานเลยอ่ะ หิวขนม นะๆๆๆๆๆ”
“..................................”
แต่กูกินอิ่มแล้วเนี่ย ดูเค้า มาทำแก้มป่อง ตาละห้อย ดึงๆแขนผม ถ้าจะน่ารักไม่บันยะบันยังขนาดนี้ ใครจะไปกล้าขัดใจไหว
“ปะ ไปก็ไป”
“เย้!
ผมพาเจ้าหนู Marshmallow ขึ้นรถแล้วขับไปเซเว่นหน้าปากซอย เค้าสอยขนมสารพัดอย่าง ไอสครีมอีกสามอัน แล้วก็น้ำหวานอะไรของเค้าก็ไม่รู้อีกสองขวด ส่วนผมนะเหรอ ได้แมกนั่มมาอันเดียว อ้อ ผมจ่ายครับ เป็นปกติ ตัวเล็กไม่เคยเอากระเป๋าสตางค์มาหรอกถ้ามากับผมน่ะ เฮ้อ! ช่วยสนับสนุนผลงานของผมด้วยก็แล้วกัน ผมต้องหาตังค์มาเลี้ยงเมียหน่ะครับ  ดูเถอะ ขึ้นรถปุ๊ปก็แกะขนมกินเลย

พอกลับถึงบ้าน พวกผมก็ไปนั่งดูหนังกันที่ห้องรับแขก คชากินขนมถุงแรกหมดไปอย่างรวดเร็ว แล้วกำลังแกะไอสครีมกินอย่างมีความสุข
“กินเยอะจังอีหนู  นี่ป๋าจะเลี้ยงไม่ไหวแล้วนะ”
“โธ่ แค่นี้ป๋าขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก” แน๊ะ มีรับมุก
“พุงงี้กลมห้อยแล้ว หน้าก็กลม คางก็ย้วย แก้มจะระเบิดแล้ว”
“โห่เต๋า เต๋าอะไม่รู้อะไร นี่ตอนนี้พี่เทรนเนอร์กะลังให้เพิ่มน้ำหนัก แล้วเดี๋ยวชาจะเข้ายิม เปลี่ยนไขมันให้เป็นกล้ามเนื้อ จะได้มีกล้ามอก กล้ามท้องเท่ห์ๆเหมือนเรนไง คือถ้าไม่อ้วนก่อน ออกกำลังไปก็จะผอม กล้ามเนื้อมันไม่ขึ้น”
“..........................................”
อธิบายซะยาวเชียว ผมไม่เชื่อน้ำหน้ามันหรอก
“แล้วเดี๋ยวพอกูมีกล้าม กูจะกดมึงบ้าง กูจะไม่ยอมให้มึงชำเรากูฝ่ายเดียวหรอก”
โห มีมาขู่ผมด้วย ทำหน้ามุ่งมั่นเชียว สงสัยเจ็บใจที่สู้แรงผมไม่เคยได้สักกะที5555

“อ้าวเหรอ เจ้าหนู Marshmallow จะแปลงร่างเป็น The Hulk เหรอออออ
“ก็เออสิ” ยังคงตั้งหน้าตั้งตาดูดไอติมต่อไป
“แล้วจะมากดเต๋าด้วย”
“เออ มึงรอเลย”
“ตายละ......................”
ผมทำท่าสาวแตก
“ทะ ทำไม”

“งั้นก่อนที่น้องเต๋าจะสู้แรงพี่คชาไม่ไหว น้องเต๋ารีบกดพี่ตั้งแต่ตอนนี้เลยดีกว่ามั้ง
O_O
ผมดึงแท่งไอสครีมสีสวยออกจากปากเค้า
“ ไม่ต้องกินแล้วไอติมฟรุ๊ตตี้น่ะ กินไอติมเต๋าเต๋าดีกว่าน่ะ”

อีกสักทีเหอะหน่า ถือว่าฉลองโซฟาใหม่ก็แล้วกัน หึๆๆๆๆ




2 comments:

  1. ขอบคุณมากคราฟ Fin!!!

    ReplyDelete
  2. สนุก หื่น ฟิน มุ้งมิ๊ง ร้ายกาจ
    ขออย่าให้มีดราม่าเลย
    ฉาก nc เยอะ ไม่เป็นไร
    เราเชื่อว่ามีคนรออ่าน ^__^

    ReplyDelete