Let's Fight ตอนที่ 38 หม่าม๊าอ้อยใจของหนูชิโร่-ชาช่าอะโกโก้

หม่าม๊าอ้อยใจของหนูชิโร่

เต๋าไม่ยอมมาหา.............

กลับมาจากกรีซแล้วแท้ๆ รู้ทั้งรู้ว่าผมป่วย ยังไม่ยอมมาเยี่ยมอีก ได้กูแล้วทิ้งนิ ไอ้เวร! นี่ผมน้อยใจเชี่ยๆแล้วครับ

นี่กูก็ทั้งอ่อยทั้งอ้อนไม่รู้จะยังไงแล้ว ทั้งทวิตเรียกร้องความสนใจ ส่งสติกเกอร์ไลน์ไปหา หลังจากที่ผมกระวนกระวายอยู่ทั้งคืน มันเสือกบอก

 “โทษที เผลอหลับ มีไรไหม”

เอ้อออออ กูจะติดต่อมึงนี่คือต้องมีอะไรใช่ไหม ถึงจะคุยกันได้ มึงควรต้องมาโอ๋มาปลอบกูไหมวะ งอนมากครับตอนนี้ พอเลย กูจะทิ้งมึงแล้ว กูจะไปแอ่วเหนือลั้นลา แล้วจะถล่มลงรูปน่ารักๆลงIGโบ้มๆให้มึงเสียดายเล่น ดูสิจะทนเฉยอยู่ได้ไหม

.........................

แต่แล้ว..........

เฮ้ยยยย มันเฉยอ่ะ! T_T ใช่สิ กูมันเก่า มึงเบื่อกูแล้วใช่ไหม โอ้ย กูกลุ้ม

อะ เอางี้ ผมยอมลงทุนอ้อนเลยอ่ะ

“ต๋าวววว มารับที่สนามบินหน่อยนะ “

“อ้าว! ทำไมล่ะ แล้วพี่มุ่ยไปไหน”

“พี่เค้าลากลับบ้านไปหาแม่”

เอาหน่า โกหกนิดๆหน่อยๆเองอ่ะ

“อ้าวเหรอ ได้ๆ งั้นเดี๋ยวเจอกัน”

55555 สำเร็จ! ได้เจอกันสักทีนะพ่อคิวทอง จะอ้อนขอตังค์มาซื้อของเล่นให้หนำใจเลย

@KAcha_AF8

วันนี้ไม่สะดวกให้ไปรับที่สนามบินดอนเมืองนะครับ เนื่องจากว่ากว่าจะถึงสนามบินดอนเมืองก็22.00น.ดึกแล้วเอาเวลาไปนอนดีกว่า ขอบคุณครับ

หึ!รีบทวิตบอกฝูงฮิปโปก่อน เดี๋ยวจ๊ะเอ๋มาเจอ มีรูปหลุดละจะงานเข้าปล่าวๆ

เย้!ถึงแล้ว เดี๋ยวจะได้กลับบ้านแล้ว เดี๋ยวจะชวนเต๋าเล่นเกมส์ให้สนุกเลย หุๆ......

เดี๋ยว ทำไมเต๋าดูอ้วนฟู  แล้วนั่นมันรถบ้านผมนิ

“อ้าว! ป้านก มาทำไมอ่ะ”

“เอ้า! ก็มารับกลับบ้านนะสิ ถามแปลกๆนะเด็กคนนี้

“แล้ว..............เต๋าล่ะ”

“เห็นว่างานไม่เสร็จ มาไม่ได้ “

*เงิบ*

“ไม่รู้แหละ ไปคุยกันเอาเอง มาๆ ขึ้นรถ ดึกแล้ว”

ฮึดฮัดมากละครับ ไอ้เผือก ไอ้คนผิดคำพูด ไอ้คนไม่รักษาสัญญา ขอแค่นี้ก็ไม่ได้ คอยดูนะ กูจะไม่ยอมให้มึงอิอ๊ะกะกูอีกเลย คอยดู!

วินาทีนี้ ผมเหวี่ยงทุกสิ่ง เหวี่ยงโลก เหวี่ยงแมว เหวี่ยงป๊อกกี้ที่ป้านกเอามาให้กินรองท้อง เหวี่ยงแท็กซี่ มึงจะชมพูไปไหน โว้ยยยย

ติ๊ง!

อะ! ไอ้เผือกDMมาง้อแน่ๆ

@Ar_Tacky

รักความชัดเจนของน้องนู๋!!

โวะ! พี่แต๊ก จะมาน้องนงน้องนู๋อะไรตอนนี้ฟะ

@Kacha_AF8

1.ดึกแล้ว 2.เดินทางลำบาก (บางคนไม่มีรถ) 3.อันตรายเยอะกลางคืน 4.ผมต้องหาหมอเช้ามาก

ข้อสุดท้ายนี่เพื่อมึงเลยไอ้เต๋า ถือว่ากูยังให้โอกาส ถ้ามารับกูตอนเช้าไปหาหมอนะ กูจะหายงอนทันที ..............แต่อ่านๆดูมันดูเราเป็นคนไม่เฟรนลี่เลย เพิ่มอีกข้อดีกว่า

5.คิดถึงพี่แต๊ก

ส่งจูจุ๊บไปด้วยตัวนึง ดูเป็นคนดี ห่วงใยเฟรนลี่มุ้งมิ้ง เอ่อ โพสละนะ มึงรีบมาตอบกูให้ไวเลยไอ้เผือก ถ้าโทรมาภายในสิบนาทีนี้นะ กูมีโปรโมชั่นพิเศษ แถมจูบน้องให้ด้วยอ่ะ

ผมรอทั้งคืน จนแล้วจนรอดมันก็ไม่ติดต่อมา พอสายๆถึงจะมีไลน์ส่งมาบอกว่า

LINE: กะลังจะบินไปอุดร กลับมาค่อยเจอกัน รักนะจุ๊บๆ

จุ๊บๆพ่อง!กุโกรธมึงแล้ว มึงมันไม่สนใจกูT_T

และแล้วก็ถึงวันงานคู่ที่ฝูงติ่ง(และผม)รอคอย เต๋าจะบินกลับมาวันนี้แหละ อยากเจอมากแต่เราจะทำเย็นชาและใจแข็ง โทษฐานที่มันทิ้งขว้างผม  แต่เราต้องทำให้มันเสียดายเราครับ เค้าให้ใส่สีแดง ซึ่งเป็นสีที่ผมไม่ค่อยจะมีซะด้วย ขุดค้นตามซอกหลีบตู้เสื้อผ้าก็เจอเสื้อเก่าเก็บที่ไอ้เต๋าทิ้งเมื่อสามชาติที่แล้ว

“ใส่ไม่ได้แล้วอ่ะ คับแขนอ่ะ พอดีกล้ามใหญ่ไปหน่อย ชาเอาไว้ใส่นอนละกัน แขนลีบๆคงใส่ได้แหละ”

หืออออ กูเบะปากแรงมากเลยครับ เกือบจะปาทิ้งอยู่แล้ว แต่มันมีกลิ่นเต๋าติดอยู่อ่ะ ทิ้งไม่ลง จะเก็บไว้ดมยามคิดถึง(ทำไมฟังดูโรคจิต)

เอาวะ ใส่ตัวนี้แหละ กระดุมก็จะไม่ติด ปล่อยให้อกขาวๆได้โผล่ชมโลกบ้าง เมื่อก่อนผมแต่งตัวโป๊ก็ออกบ่อย ถ้าไม่ติดที่ไอ้เต๋ามันขอนะ ก็คงไม่ต้องติดกระดุมจากใต้คางยันข้อมือเหมือนทุกวันนี้หรอก ไม่รู้จะหวงอะไรนักหนา สั่งอย่างกะพ่อตั้งแต่ยังไม่ได้กูเป็นตัวเป็นตนเลยครับ

เต๋าเครื่องดีเลย์ มาถึงงานช้า ปล่อยให้ผมร้องเพลงเอนเตอร์เทนชาวติ่งอยู่เพียงลำพังจนแทบจะหมดอัลบั้ม ร้องไปก็เคืองไป ค่าตัวเท่ากันแต่กินแรงชะมัด คอยดูนะ เดี๋ยวเงินออกจะแม่งยึดมาซื้อของเล่นให้หมด .......อะ นั่นไง เต๋าของผม(??!!)

“เอ้า!สดุดี....”

เฮ้อออ ดีใจกว่าชิโร่เวลาเห็นหน้าเต๋าก็กูนี่แหละ รู้สึกความกระดิกของหางของตัวเองเลย กลุ้มจริง

“เดี๋ยวนะ โทษนะครับ เสื้อหรืออะไร”

มาถึงไม่มีทักทายพูดพร่ำทำเพลง เดินมาดึงคอเสื้อผมก่อนเลยครับ งื้ออออ เต๋าดุผมอ่ะ พอเต๋าเห็นแหวนที่มันให้คล้องคอผมอยู่ก็ดูใจอ่อนขึ้นมานึดนึง แต่ก็แค่แป๊บเดียวเท่านั้น อยู่มันก็ทำท่าจะพูดอะไรไม่รู้ แล้วเอามือมาจับไหล่ผม

“พอแล้วครับๆ ยะ..อย่าโดนตัวอีก”

ผมเจองี้นี่รีบจัดคอเสื้อตัวเองเลย ก็เต๋ามันทำหน้าจะโกรธ หรือจะหื่นก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆผม รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยของตัวเองอย่างแรง

ตลอดงาน ผมโดนเต๋าทั้งจับ ทั้งดึง ทั้งโอบ อ้างว่าซอยหอม คือมึงซอยซ้ำซอยซ้อนจนหอมจะหมดสวนอยู่แล้ว ดีนะ พวกแฟนๆที่เกาะกระจกส่องพวกผมอยู่ด้านนอกราวกับส่องหมีแพนด้าอยู่นั้น จะไม่ร้องขอ

“หอมเลยๆ”

ไม่ก็

“จูบเลยๆ”

กูว่าไอ้ห่านี่มันบ้าจี้ทำแน่ๆ ดูจะตามใจฝูงติ่งเป็นพิเศษละวันนี้ ไม่รู้เกิดคึกใจดีอะไรขึ้นมา เค้าใช้ซอยก็ซอยยึกๆ ผมนี่ได้แต่ยืนก้มหน้างุดจมูกบาน คือกูเขินนะเว้ย อดนึกถึงตอนที่มันหอมๆซอยๆผมซะยับเมื่อวันก่อนนู้นไม่ได้

พอเสร็จงาน พ่อตัวดีรีบไลน์มาหาผมเลยครับ

LINE: เปลี่ยนเสื้อเลยนะ แล้วอย่าให้เห็นใส่ตัวนี้ออกบ้านอีก

แหมะ ไอ้เผือกบังอาจมาขู่ผม

LINE: ไม่งั้นกูจะดูดให้ขึ้นรอยทั้งตัวจนต้องใส่เสื้อคอเต่ามิดชิดอย่างกะอยู่ลอนดอนเลยมึง

เย็ดเข้! โอเคครับ กูเปลี่ยนแล้ว

LINE: เดี๋ยววันนี้เสร็จงานแล้วจะไปรับมาค้างที่บ้าน ลูกคิดถึง

ทำเป็นเอาลูกมาอ้างนะมึง อย่าคิดนะว่ากูจะ.....

LINE: ถ้าไม่มาจะตามไปซอยหอมต่อหน้าประชาชีที่ทรู39 จะซอยหนักๆเอาจนมึงขาอ่อน

เช๊ดดดดด เอาเลยครับองค์ชาย กูมันเมียทาส คิดว่าจะขัดใจมึงได้ไหมละฮึ้ย

Tao’s mind

เค้าคิดอะไรของเค้าถึงได้แต่งตัวโป๊ขนาดนั้น ผมละไม่เข้าใจเลย

เราเคยคุยกันเรื่องนี้ตั้งหลายครั้งแล้ว ถ้าพูดให้ถูก ตั้งแต่สมัยบ้านแม็คนู้นล่ะ มีอยู่หนนึงไอ้หนูมันใส่บ๊อกเซ่อร์สีเหลืองอ๋อยสั้นปรี๊ดออกมายื่นทำหน้าร่าเริงกลางห้องครัว ผมนี่อกจะแตก แต่ตอนนั้นจะว่าอะไรมากไม่ได้ คือจะทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของก็กะไรอยู่ แถมไหนๆก็ต้องนุ่งผ้าเช็ดตัวออกทีวีอยู่ละ หยวนๆ

พอออกจากบ้านก็ใส่เสื้อโป๊จนต้องเตือนอยู่บ่อยๆ เล่นมินิคอนใส่เสื้อกล้ามก้มทีเห็นนม กูจะประสาทกิน พอห้ามไม่ให้โป๊บนก็สั้นล่าง อีกหนที่งาน10ปีOICนี่สั้นจนต้องเอาเสื้อมาปกขาเวลานั่งเลยทีเดียว แล้วยิ่ง(ไอ้เชี่ย)พี่พุฒิมาคอยเต๊าะคอยลวนลามอีก (ตอนนั้นผมกะมันยังไม่ได้เล่นหนังด้วยกัน เลยไม่สนิทกันเท่าไหร่) เรียกว่าลวนลามคชาแบบไร้ความเกรงใจเลยครับ จบงานวันนั้นผมโกรธไม่พูดกะคชาอยู่หลายวัน เค้าก็ไม่เข้าใจว่าทำไม มาร้องงอแงเอากับผม คือมันไม่รู้ไงว่าผมหึงจนเลือดขึ้นหน้า ผมเลยขอให้มันสัญญาว่าจะไม่ใส่อีก พอเห็นมันผงกหัวหยอยๆก็ใจอ่อน มันไม่ผิดหรอก ผมนั่นแหละผิดเองที่หวงทั้งที่ยังไม่ได้เป็นเจ้าของมันด้วยซ้ำ(แต่ก็ให้แหวนมันไปวงนึงละนะ ไอ้นี่แม่งก็บื้อ ไม่รู้สิว่ากูหมายไว้ เพื่อนผู้ชายที่ไหนให้แหวนกัน แถมเป็นแหวนที่ผมหวงมาก ใส่ติดตัวตลอดด้วยแล้ว ไอ้งัวเอ้ย) ได้แต่คิดปลอบใจตัวเองว่า รอให้กูได้มันก่อนกูจะห่อๆมัน เก็บไว้ดูคนเดียวแม่ง

ตลอดทางในรถเค้าไม่ยอมพูดกะผมซักคำ พอผมถาม ก็หยิบหูฟังมาใส่เฉย พอถึงบ้านก็ไม่ยอมพูดพร่ำทำเพลง โยนข้าวของลงบนพื้นโครม แล้วไปนอนตะแคงกกลูกหันตูดงอนๆให้ผม (แล้วคิดว่าใครตามเก็บให้คุณชายนนทนันท์เธอละครับ ก็กูนี่แหละ ตอนวันอัดรายการตีท้ายครัว เห็นเค้าชมว่าห้องเรียบร้อย ผมนี่อยากป่าวประกาศเลยว่ากูพึ่งเก็บให้เมื่อเช้านี้ ส่วนเจ้าของห้องเค้านอนหัวฟูหลับอุตุอยู่บนเตียงนู้น)

แล้วดูเจ้าลูกชายผมนะ  เวลาหม่าม๊ามา ชิโร่เสียนิสัยมากๆ นี่ขึ้นมานอนบนเตียงแทนที่ผมเฉย เตียงมันก็จัดไว้แล้วนะ บวกกะหมอนเป็ดหมอนแมวที่ติ่งให้มาไว้หนุนด้วยแล้ว เป็นที่นอนหมาที่เท่ห์และUniqueที่สุดในโลกแล้วมั้ง

“ชิโร่ ลงไปนอนข้างล่าง นี่ที่พ่อ”

“งื๊ดๆๆๆ”

“มึงไปนอนที่อื่นดิ อย่ามาไล่ลูก”

“โกรธอะไรอะชา หืม”

ผมเอามือคลึงๆสะโพกสวยของเค้า ยิ่งเค้าผอมลง สะโพกยิ่งนูนเด่นชัด ก้นกลมๆนั่นไม่ได้ฟีบลงตามตัวเล้ย ผับผ่าสิ น่าซอยชะมัด

“ก็เต๋าบอกให้มาใช้เวลากับลูกบ้าง ก็นี่ไง! แล้วมาไล่ลูกไปนอนที่อื่นทำไมอ่ะ”

มีค้อนผมนิดนึงด้วย งอนไรอีกวะเนี่ย

“โกรธเรื่องที่บอกให้เปลี่ยนเสื้อเหรอ “

“มึงไม่ต้องสั่งกูก็เปลี่ยน ต้องใส่ชุดคอนเสปอยู่ดีอ่ะ เจ้ากี้เจ้าการอยู่ได้”

“ม้ายยย ก็มันโป๊นิ โป๊กว่าชุดพี่พิธีกรอีกอ่ะ”

“พ่อง ของพี่เค้าเปิดบ่าเลยนะ แล้วเค้าก็เป็นผู้หญิงด้วย”

“ไม่รู้แหละ ก็หวง”

จุ๊บแก้มไปทีนึง ไอ้หนูหน้าแดงซุกหน้ากับชิโร่เลย

“ไปซุกทำไม ชิโร่หน่ะ มาซุกอกอุ่นๆพ่อชิโร่ดีกว่ามั้ง”

“ไม่เอา กูคิดถึงลูก”

“แล้วไม่คิดถึงพ่อเหรอ หื๊มๆๆๆๆ”

“มึงยังไม่เห็นคิดถึงกูเลย”

ห๋า ไม่คิดถึงยังไงของมัน  หลับยังฝันเปียกถึงมันเลยเหอะ

“คิดถึงสิ นี่นะ...”.

“มึงมันลืมกูแล้วสิ กูป่วย ก็ไม่มาหา ไม่มารับ ไม่พาไปหาหมอด้วย”

“คือเต๋าก็......”

“ใช่สิกูมันไม่ใช่คนสำคัญ  เดี๋ยวจะออกไปนอนที่ระเบียงให้ยุงกัดอีก ถ้ากูเป็นไข้เลือดออกตาย ก็ไม่ต้องมาดูใจ”

อ้าวตายห่า ร้องไห้ใหญ่แล้ว

“เอ่อ คือเต๋าไปทำงานเมืองนอก”

“ไม่รู้แหละ มึงมันไม่รักกูแล้ว กูจะ...”

“แล้วเต๋ากลับมาเหนื่อยมาก”

“กูไม่สน จะหาแม่แล้ว หม่า..”

“แต่เต๋าก็เฟสไทม์คุยกันทุกวันป่ะ”

“กู....=//////=”

“แล้วหม่าม๊าก็บอกว่าไม่ให้ไปหา ชาค่อยยังชั่วแล้ว”

“แต่..........”

“พอจะไปหา หม่าม๊าก็บอกกลัวเต๋าจะกวนเดี๋ยวชาไม่ได้พัก..... เหมือนรอบที่แล้วอ่ะ ซอยหอมกันยันเช้า”

“=///////////////=”

“แต่คิดถึงและเป็นห่วงตลอดเวลาเลยนะครับ รู้ใช่ไหม”

“.............อื้ม”

มาดูของฝากไหม นี่ซื้อมาให้ชาหลายอย่างเลยนะ

เยอะไม่เยอะ แค่ของเมียกับลูกก็ครึ่งกระเป๋าละไหม ชีวิตหัวหน้าครอบครัวก็งี้แหละครับ

“มะ ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวก่อนก็ได้”

โถ สงสัยเขินที่เข้าใจผิดตีโพยตีพายไปเอง ขึ้น้อยใจชะมัด แฟนใครหว่า

“งั้นเราทำอะไรกันดีอ่ะ เรามา..........”

ผมงี้เล่นปูไต่ไปตามแนวสะโพกแล้วครับ ได้สยิวแน่ กึ๋ยๆ

“ไม่โว้ย กูลั่นวาจาไว้แล้วว่าถ้ามึงไม่หา กูจะไม่ให้มึงอิ๊อ๊ะอีกเลย”

“ห๋า เดี๋ยว บอกเมื่อไหร่ เต๋าได้รู้เรื่องด้วยไหมนิ”

“ไม่รู้แหละ มึงไม่โทรหากูในสิบนาที สรุปมึงอด”

“เฮ้ย เดี๋ยวดิ แล้วมาอ่อยกันทำไมงั้น”

“อ่อยเหี้ยไร กูปล่าว”

“ก็นี่ตามมาบ้านผู้ชายต้อยๆ”

“กะ ก็กูคิดถึงลูก”

“แล้วดูแต่งตัว”

“นั่นตามคอนเสปงาน”

“แล้วคอเสื้อ....ต้องกว้างขนาดนั้นไหม ก้มทีกูนี่แทบจะปีนโต๊ะไปดูดนมมึงแทนเส้นราเม็งแล้ว”

“.......................มึง...มัน...หื่นไปเอง”

“คือสรุปยังไงวันนี้ก็ไม่ให้เอา”

“เอ่อ”

“ใช้ปากใช้มือให้ก็ไม่ได้”

“ไม่”

“แล้วของกูที่แข็งอยู่นี่ทำไง”

“มึงก็ช่วยตัวเองไปดิ นู้นห้องน้ำ”

“...........................”

“…………ฮึ………..”

“จะให้ไปทำทำไมห้องน้ำ ก็ตัวกระตุ้นกูนอนอยู่นี่  งั้น.....แก้ผ้าให้กูดูหน่อยดิ”

“O_O”

ชาช่า อะโกโก้

“ช่วย....ถอดเสื้อผ้าให้ดูหน่อยดิ”

“ห๋า ทำไมกูจะต้อง................”

“ก็ไม่มีอะไรมาจินตนาการอ่ะ เอาหน่า นิดเดียวเอง ถือว่าเป็นค่าของฝาก”

“ไปเปิดหนังโป๊เอาดิวะ จะมากวนกูทำไมอ่ะ”

“เอ้า ก็กูอยากกะมึง จะให้ไปดูคนอื่นทำไม ให้ไว จะถอดดีๆหรือจะให้จับปล้ำ”

“รุนแรงกับกูตลอดเลย  ฮื้อออออ ก็ได้”

ผมรีบปัดชิโร่ให้ลงไปนอนข้างล่างเลยครับ นี่เวลาของผู้ใหญ่เค้าจะจู๋จี๋กัน

“เอาเพลงประกอบไหม แต่แดแด้แด๊(เพลงเชอรรี่พิงค์อ่ะ ไปคิดกันเอาเอง)”

“มึงช่วยหุบปากแล้วนั่งดูเงียบๆได้ไหมครับคุณเศรษฐพงศ์”

“อ้าว ก็เห็นมาทำขัดเขินชักช้าอ่ะ ลูกหนึ่งแล้วยังจะมาอายอะไรอีก ช่วยๆกันหน่อยดิ”

คชาหน้าแดง บ่นงุบงิบ หลบตาผมแล้วค่อยๆถอดเสื้อออกช้าๆ ยอดอกน้อยๆตั้งแข็ง กับหน้าอกเปาะน้อยๆนั่น บางทีผมก็คิดว่าเพราะว่าผมดูหน้าอกเค้ามากเกินไปหรือยังไง มันถึงตั้งยอดแข็งสีชมพูน่าเลียตลอดเวลาขนาดนี้  ใส่เสื้ออะไรก็เห็นหมด สงสัยคงต้องซื้อเสื้อทับให้ใส่จริงๆแล้วครับ โป๊มาก

“กางเกงด้วยครับ”

“ถอดนาฬิกาก่อนได้ไหมอ่ะ”

“อย่ามาลีลา ชา”

“งั้นหรี่ไฟก่อนดิ”

“จะเอาใช่ไหม”

“อะไรเล่า ทำไมต้องขู่ด้วยอ่ะ”

เด็กน้อยก้มถอดเข็มขัดกับกางเกงออก เผยให้เห็นกางเกงในผ้าฝ้ายสีขาวตัวจ้อย หน้าแดงถึงหูแล้วครับตอนนี้ จะระเบิดตูมไหมเนี่ย

“เอ้า อีกชั้นนั่นจะเหลือไว้ทำไมล่ะ”

“โว้ย เร่งจริง ให้เวลาทำใจก่อนได้ไหมวะ”

“ทำใจพ่อง เห็นมากี่ครั้งแล้ว เร็วๆ”

คชากลั้นใจดึงด่านปราการด่านสุดท้ายออก งวงช้างน้อยสะบัดดีดตัวผึงออกมาทักทาย ตัวเองก็มีอารมณ์เหมือนกันนี่หว่า จะมาเล่นตัวเพื่อ คอยดูเหอะ เดี๋ยวก็เสร็จผมเหมือนเดิมอ่ะ

ผมดึงคชาให้นอนราบลงกับเตียง กวาดตามองผิวเนื้อขาวเนียนแล้วก็ต้องกลืนน้ำลายเอือก คชาขาวใสอมชมพูไปหมดทั้งตัว ลำตัวเพรียว เอวขอดบาง สะโพกผายกลมกลึงเนื้อหยุ่นนุ่มมือ มือสวยป้องบังส่วนกลางลำตัวไว้ให้พ้นสายตาผม ผมก้มลงจูบข้อนิ้วสีชมพูน้อยๆขอทางให้มันเปิดออกให้ผมชมส่วนอ่อนไหวภายใต้เสียที

“เอามือออกหน่อยสิ จะบังทำไม”

“มะ ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวมึงทำร้ายน้องกู”

“แต่น้องชอบให้โดนทำร้ายมั้ง แตะนิดแตะหน่อยก็น้ำตาแตกแล้ว เจ้าหนอนน้อยตาเดียวของพี่”

“มึงอ่ะ!”

คชายกมือขึ้นจะตีผม ผมเลยได้ทีรวบสองแขนขึ้นไว้เหนือหัว คชาดิ้นขลุกขลักหน้าแดง ทั้งโกรธทั้งอาย น้ำตาปริ่มพาลจะไหลเอาซะงั้น

“จะทำอะไรก็รีบๆทำเลย จะได้นอนๆซะที เหนื่อยแล้ว”

“งั้นเอาได้ไหมอ่ะ”

“ไม่ให้! ให้ดูพอแล้ว”

“จูบได้ไหม”

“ไม่เอา!”

“งั้นขอดมๆไซ้ๆได้ไหม”

“โรคจิต! ไหนบอกขอดูอย่างเดียว”

“อย่างกหน่าชา เดี๋ยวหนอนน้อยโดนทำร้ายแน่ๆ”

“มึงอย่ามายุ่งกะหนอน เอ็ย งูยักษ์กูนะเฟ้ย ถ้าให้ไซ้เดี๋ยวก็เข้าทางมึงดิ”

ผมถอยมานั่งตั้งสติ ตรึกตรองว่าจะรับมือกับไอ้ดื้อยังไงดี แต่ถึงกระนั้นเราก็ไม่ให้เวลาผ่านไปโดยปล่าวประโยชน์ ผมสำรวจร่างกายคชาทุกมุมทุกองศา มือก็สาวเต๋าจูเนียร์ไปด้วย แต่ผมอยากนิ จะใช้ไม้ไหนกะมันดีวะ

“ขอจับๆได้ไหม”

“ไม่เอา มึงอย่ามาต่อรอง มึงจ้องจะทำร้ายน้องกูแน่ๆ “

“เอางี้ จะไม่โดนน้องเลย สัญญา ต้องยอมสักอย่างสิ เด็กนั่งดริ้งยังยอมให้จับเลย”

“มึงไปมาเมื่อไหร่......ไอ้แก่!”

ฉิบหาย! โกรธตาขวางแล้วครับ

“ม๊ายยยย คือพูดโดยรวมไง หน่า ขอจับๆหน่อยนะ”

ผมถือวิสาสะเอามือลูบผิวเนียนๆนั่น คชาหลับตาปี๋ครางซื๊ดเมื่อโดนสัมผัสของผม เค้าเองก็อยากจะแย่ ไม่รู้จะถือทิฐิไปทำไม ผมลูบเบาๆไปตามท้องน้อย นิ้วโป๊งคลึงยอดอกหยุ่นสู้มือ คชาเสียวจนต้องปัดมือผมออก ทำหน้าเหี้ยมใส่ผม ผมหัวเราะเบาๆแล้วย้ายมือลงไปลูบต้นขาแทน

“แยกขาหน่อยได้ไหม”

“อึก ไม่แยกได้ไหม”

“หน่า.............”

ผมจับขาทั้งสองข้างแยกออกตั้งชัน กลีบก้นกลมอวบแน่น อ้าออกเล็กน้อยพอให้ผมเห็นร่องหลีบสีชมพูน่ารักภายใน

โอย มันน่าเสยชะมัดเลยโว้ย แต่ผมก็ทำได้เพียงแค่มองแล้วชักของตัวเองไปพลาง แต่มันฝืดชะมัด

“ชาจ๋า.....”

“เอ่ออออ จ๋า”

“หยิบหล่อลื่นให้หน่อยสิ”

“บีบลงตรงนี้เลย”

ชาบีบหล่อลื่นลงบนเต๋าไม่น้อยที่ตอนนี้แข็งเกร็งจนเอ็นปูดดูน่ากลัว

“ทาให้หน่อยสิครับ น๊า”

ชาใช้นิ้วชี้เพียงนิ้วเดียวเกลี่ยเจลเย็นใสตลอดความยาวของท่อนเนื้ออุ่น ผมทรมานมากครับ บอกเลย

“ถ้าจะยั่วกันแบบนี้นะคชา ลูบก็ลูบให้มันดีๆสิ”

“หึ! เรื่อง! ช่วยทาให้ก็บุญแล้ว”

“หืม ไอ้ดื้อ ไม่ไหวแล้วนะโว้ย”

ผมกอบมือคชาให้กำรอบแท่งเนื้อของผมแล้วขยับรูดขึ้นลง คชาพยายามจะฝืนดึงมือออกแต่มือผมใหญ่กว่า แข็งแรงกว่า เค้าจะทำอะไรได้เล่าครับ เล่นชักกะเย่อกันได้ไม่นานผมก็เสร็จคามือเค้า ของเหลวขาวข้นกระเด็นรดแผงอกขาวๆของคนตรงหน้า

“อ๊า........”

“แว๊กกกก เต๋าอ่ะ”

“ก็เท่านั้นแหละ มาแกล้งให้ทรมานอยู่ได้“

“งื้อออ แล้วจะนอนได้หรือยัง”

“แน่ใจเหรอ ว่าชาจะนอนได้ แข็งซะขนาดนั้น”

“กูมันคนอยู่ในครรลองครองธรรม ไม่ใช่พวกฝักใฝ่ในกามารมณ์เหมือนมึง ไอ้เผือก”

หืมมม กูหมั่นไส้มากๆเลยครับ ผมจับไอ้หนูกดลงนอนตามเดิมแล้วขึ้นคร่อมนั่งทับตัวคชาไว้ไม่ให้หนี สาวของตัวเองให้แข็งขึ้นมาอีกรอบ แล้วเสือกไถท่อนเนื้อไปตามแผงอกที่เประเปื้อนของเหลวลืน เขี่ยเสยวนรอบยอดเนื้อแข็งทั้งสองข้างสลับไปมา พอเค้าจะอ้าปากด่าผมก็ขยับขึ้นกะจะส่งลำเนื้อป้อนเข้าปากเค้า แต่เจ้าตัวดันหุบปากแน่นผมเลยได้แต่ถูไถเสียดสีอยู่เพียงภายนอกเท่านั้น น้ำใสๆซึมออกจากปลายท่อของผมไม่หยุดเคลือบริมผีปากสวยเป็นมันวาว

“อ้าปากหน่อยสิ นะๆ”

“อื้อออออ ผัวะ!”

“โอ้ย!”

ยังจะดื้อ ตีผมจนแดงแล้วเนี้ย ไอ้แสบเอ้ย

“ไอ้โรคจิต มึงลงไปเลยนะ”

“อ๋อ ให้ลงข้างล่าง ได้ๆ พี่ชอบบบ”

“ไม่ใช่ เดี๋ยว!”

ผมย้ายตัวเองลงมาอยู่ระหว่างหัวเข่าสองข้างที่ตั้งชัน บดเบียดถูได้ตัวเองเข้ากับกลีบเนื้อกลมแน่นเบื้องล่าง สะกิดเสียดสีปากทางสีชมพูหวานที่ตอดขมุบขมิบร้องขอให้ผมเข้าไป รอเพียงแต่เจ้าตัวเค้าจะเมตตาอนุญาตเท่านั้น

“ไม่ใช่ว่ากูไม่รู้นะคชา คิดจะมายั่วให้อยากแล้วไม่รับผิดชอบได้ไง”

“ก็เพราะมึงมันเป็นงี้ไง ถ้ากูไม่ยั่วมึงจะสนใจกูไหม ไม่ต้องมาทำหน้าหื่นใส่กูเลยนะ”

ไม่รู้แหละ งานนี้คชาผิดเค้าจงใจยั่วผมนิ  นี่ผมหน้ามืดจนไม่รู้ผิดชอบชั่วดีแล้ว ผมโน้มตัวลงงับใบหูบางก่อนจะกระซิบข้างๆหู

“ครับ คุณคชา ก็คุณมันน่าเอา คุณทำให้ผมหื่น”

“อะ อ๊ะ........”

“ถ้ายังไง ก็ช่วงสงเคราะห์ ให้ผมได้คุณสักยกนะท่านคชานะ จะเป็นพระคุณอย่างสูงเลย ซื๊ดดดด”

แล้วคิดว่าจะเหลือเหรอครับ คุณผู้ชม ผมก็ซอยยับนะสิ หึๆ

Kacha’s mind

เต๋า ไอ้บ้า ไอ้คนไร้ยางอาย

จะอะไรอีกละครับ ก็ผมเสียท่ามันอีกจนได้นะสิ

ตอนแรกก็กะว่าจะใจแข็ง ยั่วให้มันอยากแล้วจากไป แต่แบบพอมันขอเข้ามาในตัว ผมก็เผลอผงกหัวยอมมันจนได้

“เต๋าอ่ะ อย่าใส่เข้ามา อะ อ๊า”

“หน่า ขอเข้านิดเดียว ไม่ขยับหรอก ใส่เฉยๆนะ”

พอสักพัก.............

“เดี๋ยวสิ มึงจะขยับทำไมอ๊า โอ้วววว”

“หน่านะ ไม่แตกในหรอก สัญญา”

แต่แล้ว......................

“ไอ้เชี่ย ไหนมึงบอกไม่แตกใน แล้วเหี้ยนี่อะไร กูเลยต้องไปล้างตัวเลยเนี่ย”

“งั้น....ให้ไปช่วยควักล้างไหม”

ถ้ากูยอมให้มึงช่วย กูก็โดนเบิ้ลสิครับ อย่าคิดว่ากูไม่รู้ไต๋มึงนะ

เต๋านอนเท้าแขนไขว่ห้างสบายใจเชิบ ในขณะที่ผมต้องลากสังขารอันหนักอึ้งไปล้างคราบคาวออกจากตัว เรียกว่าเปรอะเปื้อนตั้งแต่หว่างคิ้วยันหัวแม่ตีนเลยทีเดียว พ่อมันเป็นสายดับเพลิงรึไงฟะ แล้วมันแม่งก็ใจร้ายมาก ไม่ยอมใช้มือให้ผมด้วย

“ก็สัญญาแล้วไงว่าจะไม่จับน้องชา เต๋าเป็นคนรักษาสัญญาน๊า”

รักษาสัญญาพ่อง มึงเสยกูยับอยู่เนี่ย ผลสุดท้ายผมก็ต้องชักของตัวเอง เรียกว่าเสียฟอร์มสุดๆ เย็ดเข้

“มึงนี่มันเกินไปจริงๆ ชิโร่ตื่นขึ้นมานั่งดูแท้ๆ ก็ยังจะเอา”

“เอาหน่า ลูกยังเด็ก ไม่รู้เรื่องหรอก มานี่มา”

เต๋าดึงตัวผมเข้าไปไว้ในอ้อมกอด จมูกโด่งกดหอมจนทั่วใบหน้าของผม ก่อนจะจูบริมฝีปากผมอยู่หลายที  จนแทบจะแดกหน้าผมอยู่แล้ว

“คิดถึง”

“อื้ม”

“ขอโทษนะครับ เต๋าไม่ดีเอง ถ้าไม่รับอีกงานนึงก็คงได้ไปอิตาลีกับคชาแล้ว”

“ก็งั้นสิ มึงมันใจร้าย ปล่อยให้กูไปลำบาก”

“โอ๋ๆ”

“มึงรู้ไหน กูต้องนอนป่วยในห้องโรงแรมคนเดียว ไม่มีใครอยู่ด้วย ทั้งกลัวทั้งเหงาทั้งทรมานเลย T_T”

“บอสนะสิ รับงานให้ไม่ถาม ไอ้เราก็ไม่ได้คิดว่ามันจะกระทบงานนี้ด้วย”

“กูงอนมากๆ”

“ครับๆ เต๋ารู้ แต่เนี่ย ของคู่กัน จับแยกกันก็เงี้ยเน๊อะ คนโบราณเรียกมันขึด”

“อื้อ”

“ปีหน้าเอาใหม่เนอะ ไปไหนไปด้วย จะไม่ให้ห่างตัวเลย”

“จริงหรือปล่าว”

“จริ๊งงง จะกอดแน่นๆ ทำตัวติดๆ ยิ่งดึกยิ่งติดสะกิดยิกๆทั้งคืนเลย คอยดู”

“เห๋อ?”

“กูจะพยายามให้มากขึ้น กลับมาแม่หมวยได้หลานแน่ๆคราวนี้”

...............................

เฮ้ออออ มึงนี่มันคิดได้เรื่องเดียวจริงๆเลย ไอ้หื่นเอ้ย